En Eski Güneşi Uyandıralım Sözleri ve Alıntıları
En Eski Güneşi Uyandıralım sözleri ve alıntılarını, en eski Güneşi Uyandıralım kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
''Unut, Zeze, bir işe yaramaz. Yavaş yavaş unutacaksın, unutacaksın, yeniden düşününce de her şey öylesine uzaklarda olacak ki artık hiç acı çekmeyeceksin.''
Sayfa 27 - Can Yayınları
"Tırnağıyla, duvara, iki yüreği delip geçen aşkın ateşlediği bir ok çizdi. Pek başarılı değildi bu yürekler, çünkü Dolores resimde çok başarısız olduğunu bana hep itiraf etmişti. Ama yüreklerin bir parça eğri büğrü oluşunun ne önemi vardı? Önemli olan, onun eşsiz niyetiydi."
"Tanrı'nın güneşi bu denli güzelse sen bir de ötekini düşün."
Nutkum tutulmuştu.
"Hangi öteki güneşi, Adam? Çok büyük olan bunu tanıyorum bir tek."
"Daha da büyük olan bir başkasından söz etmek istiyorum. Yüreğimizde doğan güneşten. Umutlarımızın güneşinden. Düşlerimizi de uyandırmak için göğsümüzde uyandırdığımız güneşten."
Büyükler güneşi uyandırmayı bilmezler. Öyleyse Tanrı'nın iyiliği, yarın , olur da güneşi uyandırıverir. Tüm dingin sonsuzluk içinde yaptığı gibi.
Önemi yok, kendim için şarkı söylemeyi sürdüreceğim, çünkü , ne mutlu bana ki hala pişmanlık sözcüğünün ne anlama geldiğini biliyorum :
Bir cururu-kurbağası ırmak kıyısında
Kurbağa şarkıya başladı mı küçük kız üşüdüğünü söyler.....
Sayfa 256Kitabı okudu
Akrabalığı oluşturan yalnızca kan bağları değil, aynı zamanda yürek ve akıl bağlarıdır.
Sanırım yüreğimde bir kurbağa olduğuna inanmak çok güç değil...
Küçük, cılız bir çocuktum geldiğimde, güçlü bir çocuk olarak dönüyordum; ama gerçekte korkudan geberiyordum.
Yüreğin düşlerle dolu olduğu sürece bunları korumaya çalış.
Sayfa 235Kitabı okudu
- İnsanları sevmekten pek hoşlanmıyorum da. Sevdim mi de, ölmelerinden korkuyorum.
+Sevdiklerinden çok ölen oldu mu?
-Çok değil, hayır. Yalnızca bana sevgisiz hayatın beş para etmediğini öğreten bir adam.
"Özellikle de güneş, zer. Tanrı 'nın güneşi. Tanrı 'nın en güzel çiçeği. Isıtan ve tohumları yeserten güneş. "
Okulda okuduğumuz ve tohumları yeserten güneşten söz eden bir şiiri animsadim. Şu adam müthişti.
"Her şeyi olgunlastiran güneş. Mısıra rengini veren ve nehrin sularını saydam kılan güneş. Güzel değil mi zeze? "
"Güz. Güneşsiz günleri sevmiyorum. Gelmesiyle gitmesi bir oldu mu seviyorum yağmuru. Uzun sürdü mü, her yanım kuflenmis gibi geliyor. "
"Tanrının güneşi bu denli Güzelse, sen bir de otekini düşün. "
Nutkum tutulmustu :
"Hangi öteki güneşi, adam?çok büyük olan bunu tanıyorum bir tek. "
"Daha büyük olan bir başkasından söz etmek istiyorum. Yuregimizde doğan güneşten. Umutlarimizin gunesinden. Duslerimizi de uyandırmak için gogsumuzde uyandirdigimiz güneşten. "
Sayfa 72Kitabı okudu
Benim istediğim, hiçbir şey düşünmeden, bir bağlantıya girmeden gitmekti, gitmek. Hayat, kişinin hiç durmadığı, birbirini izleyen bir trenler, yollar, gemiler dizisiymiş gibi. Derdimi anlatamıyordum. Gitgide daha uzağa gitme isteği. Ama kişinin hiç dönmeyeceği bir uzaklığa. Hep ilerlemek...
Sayfa 229 - Can YayınlarıKitabı okudu
Yalvarırım, bunu senden son kez istiyorum, yanıt ver; büyük insanlar güneşi nasıl uyandırabilirler? Yalnızca bu kez.
Sayfa 253 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Hayır. Böyle şeyler alacak param hiç yok. Canım boğazımı ağrıtacak bir dondurma yemeyi istedi mi, tramvay paramı harcıyor ve eve yürüyerek dönüyorum."
Doğruydu. Adam'ın hakkı vardı. Kimse Tanrı'yla savaşamazdı. Afrika'nın tüm fillleriyle birlikte Tarzan bile. Tanrı çok büyük bir şeydi, her zaman üstün gelirdi. Hem hayatı da çok güzel kılmıştı. Ağaçlarla, masmavi gökyüzüyle, bitip tükenmek bilmeyen ve dalgalarının üzerinde bir hamak gibi salınan denizle.
"Maurice! Maurice! Haklıymışsın. Aşk yeryüzünün en güzel şeyi. Ve ben seviyorum. Delice aşığım. Onun adını biliyor musun? "
"Söyle küçüğüm. "
"Sadece Dolores. "