Harika bir kitap,özellikle zarif piyano kısımları.
Derslerin çocukları boğması ve bunaktıcı aile tasvirleri mükemmel. Çok hoşuma giden bir kitap,ve Şeker Portakalı'nın duygusallığı hiç bozulmadan ilerletilmiş.
Peder Feliciano bana çok yakın gelen bir karakter oldu,ama yine de yazarın bu pederle ve de Maurice ile Portuga'nın açığını kapatması....
Bu kitapta Zeze'nin içsel dünyası daha da genişliyor,Maurice geliyor,hep yüreğinde taşıdığı o kurbağa,Adam geliyor. Ve ben de bundan ilham alarak kendi yüreğimdeki iki sese isim koydum,onları gittiğim her yerde yanımda götürdüm,Nil ve Didem.
Yapmanızı öneriyorum,kalbinize bir insan,bir kurbağa,hatta bir Lotus çiçeği bile koyabilirsiniz. Hayal dünyanızı genişletin,bir Hümanist filozof veya bir Parçacık Fiziği profesörü olur içinizde,bir Altın Kelebek,her şey...
Ama sonra kendinizden başka kimseyle konuşamadığınızı anlayınca kendinizi kötü hissedeceksiniz,baştan uyarayım.
