Düşük Puanlı Güneşi Uyandıralım Yorumları ve İncelemeleri
Düşük Puanlı Güneşi Uyandıralım sözleri ve alıntılarını, düşük puanlı Güneşi Uyandıralım kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.210 üzerinden
Hayal kırıklığı...
Şeker Portakalından sonra çok büyük beklentiyle devam ettiğim serinin ikinci kitabı. Benim için tam bir hayal kırıklığı..
İlk kitapta severek okuduğum temiz yürekli Zeze’nin maceralarında bu defa o kadar sıkıldım ki. Karşımda sadece hiçbir amacı olmayan, sadece yaramazlık yapmaya odaklanmış kötü niyetli bir çocuk vardı. Kendine verilen hiçbir şeyden memnun olmuyor, hep şikayet ediyor. Şu ana kadar okuduğum en sıkıcı kitaptı diyebilirim.
“Galiba beceriksizin tekiyim, Fayolle. Üstelik yardım etmem gereken bir ailem varken. Madem biz bizeyiz, adıyla sanıyla söyleyeyim, bir parçası olduğum Pinage kabilesi halkı. Senden saklamak istemediğim bir şey var. Hep buradan gitmeyi istedim, o günü iple çektim ama şimdi korkuyorum. Daha iyi olmadığım için pişmanım. Kötü kalpli, acımasız bir canavar gibi davrandığım için pişmanım. Hiçbir şeyi kabul etmeyen, her türlü ilişkiyi reddeden, onun için yapılanlar karşısında ufacık bir iyi niyet gösteremeyen bir çocuk olduğum için. Doğrusu bu, beceriksizin tekiyim. Bunu sana itiraf edebilirim. Çevremdeki herkesi düşman bellemişim. Benim için yaptıkları her şeyi kötü, aptalca buluyordum. Ama şimdi..”
Neyse ki kitabın sonunda ana karakterde benimle aynı fikirde…
Güneşi Uyandıralım
Güneşi Uyandıralım
kitap beni çok bunalttı şeker portakalı gibi akıcı sürükleyici hissettirmedi ardına delifişeğe başladım akıcılık ve sürükleyicilik geri geldi sanki güneşi uyandıralımı başka birisi yazmış gibi hissediyorum. Güneşi Uyandıralım
Kitap ilk kitaba göre yavan kalmış. Konusu ortalama. 
Şeker Portakalı nın devamı olduğu için okudum, normalde okumazdım. Merak ediyorsanız okuyun ama okumazsanız çok bir şey kaybetmezsiniz.
280 syf.
5/10 puan verdi
"İnsan neden büyüyordu sanki?" (Syf 232 )
Terbiyeli, kibar özellikle de hüzünlü hatta belki de yeryüzünün en hüzünlü çocuklarından biri olan Zeze artık ergenlik çağındadır.
"Bedenim daha ağırlaşmadan ve irileşmeden, hayatın güzelliğini görmek istiyorum" (syf 215 ) dese de;
Zengin bir aileye evlatlık verilmiş olması, arzuladığı aile hayatını bulacağı anlamına gelmiyordu...
Yalnız olduğu için hayal dünyasının genişliğiyle kendi kendini yetiştirmeye çalışan bir çocuğun gözünden dünyaya bakış açısı, kimlik edinmeye çalışması çok güzel ifade edilmiş.
"Tanrı'nın bize bağışladığı hayatı yaşamak istemek günah mıydı?" (Syf 227 )
Yalnızlıklarını okurken hüzünlendim ama ilk kitaptaki kadar değil. Şeker Portakalı 'nda kendini çok sevdirmişti.
Hayal dünyasının genişliği beni biraz sıktı. #Delifişek kırılan şevkimi onarır diye umuyorum.
"Ve hayat geçti. Öyle çabuk geçti ki onu duymuyordu bile. Hayat da durmaksızın ilerliyordu." (Syf 247 )
Küçük, cılız bir çocuktu geldiğinde, güçlü bir çocuk olarak dönüyor... 
Delifişek 'e
