Hala Gece Yarısı Bu Yıldızda
Nelly SachsEn Yeni Hala Gece Yarısı Bu Yıldızda Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Hala Gece Yarısı Bu Yıldızda sözleri ve alıntılarını, en yeni Hala Gece Yarısı Bu Yıldızda kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
KUĞU
ÖLGÜN SANKİ SU
ve yine işte dirilmeye meyleden kirpiklerin
topyekün düşmesiyle
kuğulara dair o hendese
kök saldığı sularda
inip
sonra yine yükselen
toz yutucu üstelik
ve havasında büyüyen-
evrenin
Sayfa 149
VE ÇÖZDÜ sargıları,
doğumun ve ölümün gizlendiği keten bezmişçesine,
yeşil, kırmızı ve beyaz karanlıklardan
kelebek pupası, bir harf canı
ve sardı tekrar aşk acısına
anaların yaptığınca; ışık çünkü barınaktır acıya.
O ama davranırken yaz gibi, kış gibi
yana yakıla dönüşmüş, salınır havada özlenilen.
Sayfa 100
YASLI ANA
GÜN ÇÖLÜNÜN ardından,
serabında akşamın,
köprülerinde bazılarının
sevginin de iki alem üzerine gözyaşı döktüğü,
ölü oğlun çıkageldi.
Senin bütün batık sema köşklerin
Sayfa 57
KELEBEK
NASIL DA resmedilmiş tozunda
öte yanın güzelliği.
Yeryüzünün alev almış kabuğundan gelmişsin,
taşlaşan kabuğundan
geçiciliğin veda kokusu bunun ölçüsü.
Kelebek
İyi uykular yaratılmışların tümüne!
Kanatlarında eğiliyor yaşamın ve ölümün yükü
sıla yolcusu ışıkla solan
gülün üzerine.
Nasıl da resmedilmiş tozunda
öte yanın güzelliği.
Havadaki sırda
krallara dair o im.
Sayfa 68
VEDA-
iki yaradan kanayan sözcük..
Ortadaki kılıç misali
daha dün bir deniz kelamıydı
batan gemiyle-
Daha dün saplanan sözcük
akanyıldız ölmeleriyle-
gece yarısı tarafından öpülen gırtlaklarıydı
bülbüllerin-
Bugünse- asılı iki paçavra
ve parçalayan
pençeli eldeki insan saçı-
Biz kanaması dinmeyenler-
uğruna kanayanlar-
senin kaynağını tutarız elimizde.
Biz senin karanlığını inşa edenler
vedalaşan o kabalık sürü-
ta ki ölüm: sus diyene kadar-
ancak buradan geçen: kanamaktır!
Sayfa 58
''ey vatansız renkleri gurup vaktinin!
ey bulutlardaki ölüm çiçekleri
soluvermesi gibi yeni doğanların!
kırlangıçların muamma soruları, ki
sırra yöneltilmiş
-martıların insanlıktan çıkmış çığlığı
yaratılış zamanından kalma-
biz, yıldız karartmasından arta kalanlar,
gölgesini ölümün üzerimize resmettiği
ve biz, başlarının üzerinde nur taşıyanlar, nereden böyle?
deniz kabuğu gibi uğuldar
zaman sıra özleminden
-yerin derinliklerindeki od
haberdar çöküşümüzden-''
''çiçeksiz kalmış bahçıvanız biz
ışıyan bir yıldızda durmuş
ağlıyoruz.''
''Daima,
çocukların öldüğü yerlerde
oyuncak evlerin aynalarına pus düşer
göremez olurlar
çocuk kanı atlaslarıyla kuşanmış parmak kadar cücelerin
dansını;
sessizliğin dansı
dürbündeymişcesine
aya çekilen dünya
gibidir tıpkı.
Daima,
çocukların öldüğü yerlerde
taş ve yıldız
ve bir sürü düş
vatansız kalır.''
Sayfa 56