Hala Gece Yarısı Bu Yıldızda
Nelly SachsEn Eski Hala Gece Yarısı Bu Yıldızda Sözleri ve Alıntıları
En Eski Hala Gece Yarısı Bu Yıldızda sözleri ve alıntılarını, en eski Hala Gece Yarısı Bu Yıldızda kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
''Daima,
çocukların öldüğü yerlerde
oyuncak evlerin aynalarına pus düşer
göremez olurlar
çocuk kanı atlaslarıyla kuşanmış parmak kadar cücelerin
dansını;
sessizliğin dansı
dürbündeymişcesine
aya çekilen dünya
gibidir tıpkı.
Daima,
çocukların öldüğü yerlerde
taş ve yıldız
ve bir sürü düş
vatansız kalır.''
Sayfa 56
''çiçeksiz kalmış bahçıvanız biz
ışıyan bir yıldızda durmuş
ağlıyoruz.''
''ey vatansız renkleri gurup vaktinin!
ey bulutlardaki ölüm çiçekleri
soluvermesi gibi yeni doğanların!
kırlangıçların muamma soruları, ki
sırra yöneltilmiş
-martıların insanlıktan çıkmış çığlığı
yaratılış zamanından kalma-
biz, yıldız karartmasından arta kalanlar,
gölgesini ölümün üzerimize resmettiği
ve biz, başlarının üzerinde nur taşıyanlar, nereden böyle?
deniz kabuğu gibi uğuldar
zaman sıra özleminden
-yerin derinliklerindeki od
haberdar çöküşümüzden-''
VEDA-
iki yaradan kanayan sözcük..
Ortadaki kılıç misali
daha dün bir deniz kelamıydı
batan gemiyle-
Daha dün saplanan sözcük
akanyıldız ölmeleriyle-
gece yarısı tarafından öpülen gırtlaklarıydı
bülbüllerin-
Bugünse- asılı iki paçavra
ve parçalayan
pençeli eldeki insan saçı-
Biz kanaması dinmeyenler-
uğruna kanayanlar-
senin kaynağını tutarız elimizde.
Biz senin karanlığını inşa edenler
vedalaşan o kabalık sürü-
ta ki ölüm: sus diyene kadar-
ancak buradan geçen: kanamaktır!
Sayfa 58
KELEBEK
NASIL DA resmedilmiş tozunda
öte yanın güzelliği.
Yeryüzünün alev almış kabuğundan gelmişsin,
taşlaşan kabuğundan
geçiciliğin veda kokusu bunun ölçüsü.
Kelebek
İyi uykular yaratılmışların tümüne!
Kanatlarında eğiliyor yaşamın ve ölümün yükü
sıla yolcusu ışıkla solan
gülün üzerine.
Nasıl da resmedilmiş tozunda
öte yanın güzelliği.
Havadaki sırda
krallara dair o im.
Sayfa 68
YASLI ANA
GÜN ÇÖLÜNÜN ardından,
serabında akşamın,
köprülerinde bazılarının
sevginin de iki alem üzerine gözyaşı döktüğü,
ölü oğlun çıkageldi.
Senin bütün batık sema köşklerin
Sayfa 57
VE ÇÖZDÜ sargıları,
doğumun ve ölümün gizlendiği keten bezmişçesine,
yeşil, kırmızı ve beyaz karanlıklardan
kelebek pupası, bir harf canı
ve sardı tekrar aşk acısına
anaların yaptığınca; ışık çünkü barınaktır acıya.
O ama davranırken yaz gibi, kış gibi
yana yakıla dönüşmüş, salınır havada özlenilen.
Sayfa 100
KUĞU
ÖLGÜN SANKİ SU
ve yine işte dirilmeye meyleden kirpiklerin
topyekün düşmesiyle
kuğulara dair o hendese
kök saldığı sularda
inip
sonra yine yükselen
toz yutucu üstelik
ve havasında büyüyen-
evrenin
Sayfa 149
ARASINDA
kaşlarının
soyun yer alıyor
kum unutulmuşluğundan
bir şifre.
Deniz imiyle oynayan
büken onu sendin
özlemin yivinde.
Sen etkin kendini saniye tohumlarıyla
işitilmemiş olana.
Dirilişi
görünmez ilkyazlarının
gözyaşlarında yundu kendini.
Sende öğreniyor gök
parçalanmayı
İnayetindesin.
Sayfa 122
SEN Kİ
ayağının altında kendine
kaçışın toz kanatlı yıldıznamesini doğurduğundan
ateş atıldı ağzına bir el tarafından.
Ey kapatılan sevgi sözcüğü
yanan güneş
çarkında gecenin-
Güneşim sen
ellerimle alacağım seni balçıktan içeri
akanyıldız mahzeninde sevgimin
soluğumda barınacağın yurda
o en sessiz müntehir takımına.
Aşındır okyanuslarla korunamayan
ışığımı tuz firarıyla,
ve belle rüzgar ilmini
ruhun uç veren manzarasında.
Dua taşında dudaklarımla
ömrüm sürdükçe ölümü öpeceğim,
şarkı söyleyen altın tohum
ayrılık dağını parçalayıncaya dek.
Sayfa 73
RAKAMLAR
ÇÖKTÜĞÜNDE BİÇİMLERİNİZ kül olup da
denizlerine gecenin,
meddücezre sonsuzluk
yaşamla ölümü akıttığı yerde-
ayaklanan rakamlardı-
(azaptan kaçamasın diye kimse
bir zamanlar kollarımıza mıhlanırdı)
meteorlar ayaklandı rakamlardan,
içinde ışık yıllarının oklar gibi uzandığı
odalara çağrılarak
gezegenlerinse
acının sihirli maddesinden
doğduğu-
rakamlar- kökleriyle
çekilip alınmış cani beyinlerden
ve dahil edilmiş hemen
göksel döngüsüne
mavi damarlı kulvarın.
Sayfa 52
EY AĞLAYAN ÇOCUKLARI gecenin!
Ölümüne imlenen çocukları gecenin!
Girişi yok artık uykunun.
O kadınlar, ki ürkütücü bekçiler
Anaların yerini alıp,
Yalancı ölümü el kaslarına gerdiler,
Kirişlere, onu duvarlara ektiler-
Kuluçkaya yatıldı dehşetin yuvalarında.
Bebeler ana sütü yerine korku emiyor.
Ana daha dün yanımıza
Ak bir ay gibi çekti uykuyu,
Öpmeye doyulamayan elma yanaklarıyla
oyuncak bebekti gelen
Bir kolunda,
İçi dolduurlmuş hayvan, capcanlı
Olmuş haliyle artık sevgiden,
Öbür kolunda,-
Ölüm rüzgarı eser şimdi,
Mintanları sıyırarak başların,
Artık kimsenin taramayacağı saçların üzerinden.
Sayfa 21
VE BİZ,
rüzgargülünün cümle yaprağını aşa aşa
ağır mirasları uzaklara taşıyanlar.
Ben burada,
toprağın çehresinden olduğu yerde
ölümünün kutbu,
sessizlikte beyaz yaprakları savrulan
beyaz ballıbabası
mavi perdelerin arasından gözetleyen
geyik,
küreklerinin arasında
kuluçkalanmış solgun güneş yumurtasını taşıyan-
Burada, denize dair zamanın
buzdağı maskeleriyle gizlendiği yerde
son yıldızın donakalan
yara izinin altında
burada
mercana
o kanayana ben
haberini ulaştırdım senin.
Sayfa 86
EY VATANSIZ RENKLERİ gurup vaktinin!
Ey bulutlardaki ölüm çiçekleri
soluvermesi gibi yeni doğanların!
Kırlangıçların muamma soruları, ki
sırra yöneltilmiş-
martların insanlıktan çıkmış çığlığı
yaratılış zamanından kalma-
Biz, yıldız karartmasından arda kalanlar,
gölgesini ölümün üzerimize resmettiği
ve biz, başlarının üzerinde nur taşıyanlar, nereden nereden böyle?
Deniz kabuğu gibi uğuldar
zaman sıla özleminden
yerin derinliklerindeki od
haberdar çöküşümüzden.-
Sayfa 54
BU MUAMMALAR KOLYESİ
gecenin boynuna takılmış
ki çok uzaklara yazılan kral tümcesi
okunaksız
belki de kuyrukluyıldız seyrindedir
göğün yırtılan yarası
sancıdığında
şurda
diz üstünde yürüyen
bedeniyle
cümle şoseyi ölçen
dilencinin mekan sahibi
olduğu yerde
şart çünkü çekilecek
yazılı olan
öğrenilecek, ölmeler
sabredişte-
Sayfa 178