Halef 1: Düş
Anlık bir karar ile; konusunu, yazarını ve içeriğini bilmeden başladığım bir kitaptı. Aslında kafa dağıtmak, düşündürmeyecek ve tatlı bir hikaye olacağını düşünmüştüm ama öyle değildi. Okumasaydım daha iyiydi, zamanım boşa gitti diyebilirim. Kitap aşırı yarım, aşırı saçma, aşırı imkansız ve aşırı absürt idi. Amaçları olmayan şeyler, absürt diyaloglar, nedensiz olaylar... Ve daha bir çok saçma şeyle birleşen bir kitaptı. Konu bakımından saçmaydı benin için, tam bir konusu da yok aslında. Ordan burdan tamamlamış ve olaylar değişik saçma nedenlere bağlanmıştı. Erkek karakteri hiç sevemedim, aşırı itici ve kaba bir karakterdi. Kız karaktere karşı konuşma tarzı, kullandığı kelimeler, yaptığı hareketler çok kabaydı. Kız karakter de aşırı salaktı gerçekten o kadar insan varken rüyasında gördüğü adama inanması, aşık olması, onun peşinden gitmesi falan aşırı absürttü. Genel olarak kitaptaki bütün karakterlerin konuşma dili ve biçimi çok rahatsız ediciydi, "lan, ulan, geri zekalı" bunlar çok vardı ve sinir bozucuydu. Erkek karakterde bu tabirleri kıza karşı kullaninca daha sinir olmuştum. Bomboş bir kitaptı, üç puanı akıcılık ve baran karakterine verdim. Onun dışında bir şey yoktu. İkinci kitabını okur muyum, okumaz mıyım hiç bilmiyorum. Büyük ihtimalle okumam, yazarın dili ve karakterleri beni sinir ettiği için kendime bu eziyeti yaşatmam. (Ve iki gün sonra okumaya başlar:)
Okusanız da olur okumasaniz da, benim anlık okuduğum öylesine bir kitaptı. Tavsiye etmem.
