Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Har Yorumları ve İncelemeleri
Har yorumları ve incelemelerini, Har kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Har puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yeraltı edebiyatı desem değil, toplumdan kimi şeylere de değiniyor, dokunduruyor hikaye yer yer. Çok gerçek bir dili var desem değil, fantastik öğelere de yer vermiş yazar. Biraz hüzünlü, biraz mizahi bir dille anlatmış konuyu Murat Uyurkulak. Bir ailenin hikayesinden bir toplumun hikayesine yol alıyor konu. Bazen ara yollara giriyor, sonra bir anda asıl konuya bağlıyor. Tol romanından sonra Har romanını da okudum yazarın, yine bir çırpıda mı bitti, yoksa bitsin de gitsin diyip mi okudum bilmiyorum. Sanırım yazarın dili bende böyle bir tat bıraktı.
Yazarın daha önce birkaç kitabını okuyup dili hoşuma gittiği için olsa gerek bunu da alıp okudum. Benim için tamamen hayal kırıklığıydı ve şu ana kadar aldığıma pişman olduğum tek kitap oldu, tek kelimeyle hem de. Her ne kadar metaforik bir anlatımı da olsa alt metni gayet iyi anlaşılıyor, özellikle kitabın sonunda...
Okumayı bırakıp bir köşeye atacaktım lakin dayanıp bitirdim ve yırtıp çöpe atacağım.
Ortadoğu ve Teoloji cahili insanlar okumasın. Hoş, başka sebepten de okunabilir veya okunmayabilir. Ama kitabı okudum ve hiçbir şey anlamadım diyen insanların anlayamama sebebi ilk cümlemde saklıdır. Anladım da ne oldu? "Bilemiyorum Altan, bilemiyorum!"
Har
Tam da ülkece kıyameti yaşadığımız şu günlerde esas kıyameti yaratanın insan olduğunu bir kez daha anlıyoruz.Binlerce canı deprem mi aldı yoksa demirden çalan müteahhitler mi? İşte bu eser de bu zamana denk geldi okumak için.Zira bu eser de bir kıyamet romanı olarak sunulmuş. Har, hakikaten kıyameti anlatan kelimenin tam anlamıyla gerçekten de harlı bir roman.
"Etrafınıza bir bakın sizce de kıyamet kopmuyor mu?" demiş yazarı Gerçekten de şöyle bir çevreye baktığınızda görüyorsunuz ki insan kıyametini kendi elleriyle getirir.
Yedikat göklerde başlayan eser, yedikat yerin dibine sokuyor alemi.İnsanoglunun her türlü pisliğini kurguya yedirerek her tür acıyı anlatarak yapan yazar, her bölümü bir ağıtla açıyor.
Meleklerin dünyası ile kahramanlarımızın dünyası bölümler halinde ardarda yazılmış. Birinde anlatılan hikayenin diğeriyle olan bağlantısını sabırsızlıkla bekleyerek okuyoruz,sonra bu bölümler harika bir şekilde birleşiyor.
"İnsanın ruhuna erişeceksen, deliğinden degil yarasından gireceksin" diye hakikati de bam bam yüzümüze vuran bir eser.Tabi anlayana ...Satır arası o kadar gönderme var ki...
Mesela kitapta var olan "yamuklar" yaşadığımız ülkenin yamuk yapmasıyla yamulmuş tipler. Her birinin öyküsüne şöyle bir değiniliyor sonlara doğru ve anlıyorsunuz ki bu yaşanmışlıkların altında yatan, yaşamı cehenneme çeviren, insanoğlunu yine bir başka bir insanoğlu tarafından nelere maruz bırakıldığını anlatan bir kıyamet romanı çıkış ortaya.
Velhasıl okuyunuz,ama okurken sinirlerinize de hakim olunuz.
Numune, Onüç ve alabildiğine Yamuklar
Henüz ergenliğinin başlarında bir lise öğrencisiyken tanışmıştım Murat Uyurkulak'ın Tol'u ile. Anlatısını, dilini, tarzını sıradışı bulmuş, kitabının anlattıklarını tam idrak edemesem de hayranlıkla okumuştum.
Har'da ise damağımda kalan o tadı bulurum umudundaydım ki, kesinlikle çok daha fazlası var.
Din ve milliyetçilik kavramlarını, hem de hayalgücü ve neredeyse fantastik, yerine göre ilâhi öğelerle bu kadar muazzam, kırmadan dökmeden eleştirebilmek meziyetine sahip muazzam bir yazar Murat Uyurkulak.
Palaskalılar ile Xırbolar'ın birlikte kardeşçe yaşayabildikleri bir Netamiye özlemiyle...
Arkadaşlarımın methiyeler düzdüğü ve beni okumaya teşvik ettikleri Murat Uyurkulak'ın hayran kaldığım bir kitabı daha... Tol kitabında üslup başkaydı ama bu kitapta daha ince bir mizah ve farklı bir tat var. Altı çizilecek ve akla yazılacak birçok söz ile karşılaştım. Muhteşem bir kitap deyip beklentinizi artırmak istemiyorum.Çekinmeden tavsiye edeceğim kitabı okuyup, kendiniz tecrübe etmelisiniz.
Elbette mümkündür, sonuçta büyük büyük insanlar söylüyor bunu. Gerçekten de bu dünya başka bir gezegenin cehennemi olabilir. Gerçekten de cehennem bomboştur belki, bütün şeytanlar burdadır. Hatta hepimizi bir diğerinin cehennemi olabiliriz. Hepsi mümkün.
Kopacak diye bekliyoruz, koptu kopacak. Büyük bir ihtimalle de inceldiği yerden kopacak. Zaten başımıza ne geldiyse incelikler yüzünden.
Ama belki de biz dünya sakinleri olarak zaten kopmakta olan bir kıyameti yaşıyoruz sonsuz bir şimdi içinde. Her anımız kıyametin bir evresi belki de.
Belki de Har içindeyiz.
İlginç benzetmeler,kurgu alışılmadık ve cüretkar...Başka bir kitabına başlayacağım.Yazarın dili hakkında kesin bir karar vermek için şart.Keyifle okudum
Murat Uyurkulak'ın kimi bölümlerini sarhoşken yazdığını düşündüğüm, harika cümleler barındıran, bir bütün gibi gözükmeyip finale doğru bir şekilde bağlanmış bir neo-kıyamet romanı Har. Bir tanrı metaforu ile birlikte, insanların iyi ve kötü ayrımını yapan romanda, iki farklı kurgusal mekanda geçen olaylar düzgün olup olmadığını bilemediğim bir şekilde birleşiyor. Kitabı bu yüzden değerlendirmek zor. Çünkü lineer bir kurguda ilerlemiyor. Kullanılan isimlerden ve mekanlardan gerçek olup olmadığını bilmediğimiz bir evrende geçtiğini anlıyoruz. Onüç, otuzbeş, numune gibi karakter isimler ile aslında kimliklerden öte sadece sayısal bir çoğunluğuz algısı yaratılıyor. Tanrı tasvirinde ise düzenbaz bir kötücülüğün varlığından bahsedebiliyoruz. Kitabı okuyacak olan muhafazakarlara, pek sevecekleri türden bir kitap olmayacağını belirtelim.
Dikkat spoiler içerir.
Son derece güzel bir roman. Numune adında bir adam, kardeşi askerde öldükten sonra askere gider. Orada Onüç lakaplı bir badisi olur. Bir gün ölmemek için firar ederler. Xırbo denen milletin teröristleri yakalar bunları ve Onüç'ü öldürürler. Bu arada Tefail denen yaratığın talebiyle bir takım canlılar Büyük A'ya hizmet edecek elçi bulmaya çalışırlar. Normalde Numune'nin kardeşi olacaktır ama o öldüğü için Numune'ye yönelirler ve çocukluk arkadaşı olan diğer Onüç'ün bedenine girerler. Yeni hayatlarında matbaa işi yapacaklardır. Askerdeki badisinin anlattığı şişman adamla yani Otuz Beş işe karşılaşırlar ve işe girişirler. Acaba Numune askerlik günlerini unutabilecek midir? Matbaa işi başarılı olacak mıdır? Hakikati bulabilecekler midir? Tefail gerçekte kimdir? Matbaada çalışan deliler yani Yamuklar ne durumdadır? Soluksuz okunan bir roman. Mutlaka okunması gerekenlerden.
Gerçekten de bir kıyamet romanı har. Meleklerin ağzından olan konuşmalar ,iyi kötü kavramlarının sorgulanışı üzerine yazılmış metaforlar , değişik ve her zaman rastlayamayacağımız bir üslup mevcut kitapta. Kesinlikle şans verilmeli.
Nasıl bir metafor cennetine düştüm . Ey "Büyük A" , gel de kurtar beni.
Kitabın dili çok ağırdı. Çoğu kısmı anlamak için çok çaba sarf etmeme rağmen yine de anlayamadım. Hikaye kısmını hiç beğenmedim , tam biraz aksiyonla akıcı hale geliyor gibi diyorum , sonra bir bakıyorum yine saçmalamaya başlamış yazar . . .
Anekdot açısından zengindi , çok kral laf sokmuş sisteme , tanrılara , siyasilere ve insanlara ; kitabın zaten en elle tutulur yanı da buydu . . . !
Kitaba kesinlikle iyiydi diyemem ama çok kötüydü demek de sanırım biraz haksızlık olur anekdotlardan dolayı. . .
Toplumsal eleştiri, yazildigi dönemden sonra okunduğu icin tarih, komedi ve ciddi insani sarsintilara değinen bunlari yaparkende kendine has kurgusuyla okuyucuya yedirerek yapan bir kitap daha once ayni Yazar in "Tol" diye kitabini okumustum bu ikincisi.
Yazarin kitapla ilgili ropartajindan bir paragraf:
"Ama, simgelerin, şifrelerin, dolayımların yoğun kullanımından söz ediyorsan, henüz acısı taze olan yaraları anlatmak doğrudanlığı kaldırmıyor pek fazla. Doğrudanlık, insanı bir yerde mecalsiz bırakıyor. Dahası ‘edebiyat parçalamak’tan çekiniyor insan. Böyle bir durum var…” der. Bence haklıdır da.
Roman iki katmandan oluşur bir katmanda Netamiye’de yaşayan bir Netam olan Numune’nin, Onüç’ün, Otuzbeş’in ve yamukların hikayesi; bir diğer katmanda ise; kıyamet öncesi bir “seçilmiş” bulmayı umudeden meleklerin hikayesi. Roman ‘bab’lar halinde 16’dan geri sayılarak yazılmış. Her bölümün başında Uyurkulak tarafından “uydurulmuş” bir ağıt var. Bu ağıtlar ve ağıtların ait olduğu yöre o bölümle ilişki içerinde. Askerlikteki gibi ‘terkip’ ile başlayıp ‘terhis’ ile son buluyor."
·
Puan vermedi
Uzaktan seviyorum seni
kokunu alamadan,
boynuna sarılamadan
yüzüne dokunamadan
sadece seviyorum
öyle uzaktan seviyorum seni
elini tutmadan
yüreğine dokunmadan
gözlerinde dalıp dalıp gitmeden
şu üç günlük sevdalara inat
serserice değil adam gibi seviyorum
öyle uzaktan seviyorum seni