məşuq ilə eşqi tanımazdım,
heç kimə könül verim deməzdim,
öz pişəmə,öz işimə qane,
heç kim yox idi ki,ola mane.
kim desə mənə ki,aşiq oldum,
rüsvayi-dili-xəlayiq oldum,
-əbləh,-deyib gülərdim ona,
hər tənə var ki,qılardım ona.
Gönül hüma kuşudur
İşitenler nâşidir
Baş verip ser kurtarmak
O da Mervan işidir
Çöl olasi Çaldıran
Altun kadeh kaldıran
Hatâyîm ağlar
Müsahibin aldıran..