Aynı şarkıyı tekrarlayan denize bakıyorum; peşinden yine sesler büyüyor. Sesler sabaha çekiliyor, sonra renkler yerlere dökülüyor, dokular ve kokular akıp gidiyor. Duyamıyorum.
Burasi sevgili dostum, senin sanatındaki her şeyin en önce detayına kadar işleneceği bir yer. Belki rüyanda gördüğün bir simülasyon, belki de dünyada henüz doğduğun an kaybettiğin bir gerçeklik.