''Geçmişte yaşarsan ileri gidemezsin. Geleceğini planlamak için çok zaman harcarsan ya kendini geriye itersin ya da hayatın boyunca aynı noktada kalırsın. Anı yaşa, acele etme, kötü anılarını sınırla. O zaman gideceğin yere çok daha hızlı varırsın ve yolda çok daha az engelle karşılaşırsın.''
Kendi türü içinde baktığımda gerçekten iyi bir kitaptı. Akıcı, zorlamayan, duyguların iyi ifade edildiği bir kurguya sahipti. Bazı yerleri saçmaydı ama çok da üzerinde durmadım.
Bir de Orpheus ile Eurydice hikayesi olan dövme beni can evimden vurdu. Kitabın en orijinal fikri Andrew’un dövmesiydi.
Bana göre bu kitaba geç kalmamım en büyük eksisi tahmin etmem oldu. Yoksa o son, beni çok daha fazla etkilerdi. Bir de son sahneden, 2 ay sonrasına bu kadar hızlı geçmemesini, o duygusallığı biraz daha devam ettirmesini tercih ederdim. Bana göre arada, o hisleri yoğunlaştıracak, acaba ne olacak dedirtecek bir bölüm daha olmalıydı. Ağlamamı kursağımda bıraktı.
