Ben acının hiç bir yanında bulunmak istemiyorum. Ben acıyı katık edenlerden olmak istemiyorum: aşkı acı çekmek olarak düşünmek istemiyorum, ben kimseye âşık olduğumu da kabul etmiyorum, çünkü aşk bulanık bir şeydir, bense berraklıktan yanayım.. ama mutluluğun bulanık olanın içinde gizlendiği kabul edilir, öyle mi? Hayır efendim! Ah, saçmalamaya başlıyorum..