Huban Arığ Gönderileri
Huban Arığ kitaplarını, Huban Arığ sözleri ve alıntılarını, Huban Arığ yazarlarını, Huban Arığ yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Üstün alplara yere serdirme,
Belasını arayanlara toprağa serdirme,
Öksüzü görsen bağrın acısın,
Yalnızı görsen canın acısın,
Yalnız çocuğu er et,
Yalnız kulunu mal et,
Yakında yurtlu halkla iyilik ve barış içerisinde yaşamak gerek,
Uzakta yurtlu halkla düşman olmadan,
dostluk içinde yaşamak gerek.”
"..Huban Arığ ölmüştü ancak buna rağmen kara toprağın üstünde güzel bir çiçek gibi yatan bedeni ay gibi parlıyor, güneş gibi yanıyordu. Gür saçları yelin esintisiyle dalgalanmaktaydı. Bu evrende can yürek gibi sevilen, ancak düşmanları tarafından korkulan alp kız Huban Arığ güzel doğmuştu ancak bu güzelliği kara çamurun içine düşmüş tan vaktinde gökyüzü güzelliğindeki ela gözleri bir daha açılmaz, dağlık yaylalar güzelliğindeki sesi bu ay ve güneşin altında bir daha yayılmaz ve duyulmaz olmuştu.."
Bu dünyada yaşam sanki bir oyundur.
Önüne ay parlasın, arkanda güneş ışınlasın. Yolun açık, yaşamın kutlu olsun!
Alp kız Huban Arığ ölmüştü, ancak buna rağmen kara toprağın üstünde güzel bir çiçek gibi yatan bedeni ay gibi parlıyor, güneş gibi yanıyordu. Gür saçları yelin esintisiyle dalgalanmaktaydı. Bu evrende can yürek gibi sevilen, ancak düşmanları tarafından korkulan alp kız Huban Arığ güzel doğmuştu, ancak bu güzelliği kara çamurun içine düşmüş, sabah tan vaktinde gökyüzü güzelliğindeki ela gözleri bir daha açılmaz, dağlık yaylalar güzelliğindeki sesi bu ay ve güneşin altında bir daha yayılmaz ve duyulmaz olmuştu.
Sayfa 381 - YurtKitabı okudu
Yeryüzündeki kara toprağın üzerinde,
Yeniden dolaşıp gezemem.
Yüreğimle sevdiğim savaşın arı özünü,
Yeniden gelip göremem.
Benim dolaştığım engin dünya,
Bundan sonra da aynı kalır.
Benimle her sabah selamlaşan güneş,
Benden sonra da dünyayı aydınlatır.
Sayfa 377 - YurtKitabı okudu
Ağır çileyi yaşamı boyunca çok gören Huban Arığ başı yastığa değer değmez, anında huzurlu, arı ve derin bir uykuya dalıverdi.
Yumuşak döşeğe yatan, sıcak yorganla örtünen bu iki alp kişi gözlerini kapatıp kalın uykuya düştüler. Uyku esnasında çıkardıkları ses kara yerin altına, kara uzaya dek yayılmaktaydı. Aylı gecede altı kez gecelediler, altmış yıldızı sayarak konakladılar. Karanlık geceyi huzur çinde geçirdiler.
Sayfa 206 - YurtKitabı okudu
Acıkan karınları doyduğunda, zayıflayan özleri semirdiğinde, altın masanın arkasından çıktılar, yüce doğaya esenlikle dilemek, saygı sunmak üzere dışarı yöneldiler.
Dışarıda ise kızarmaya başlayan güzel güneş kara dağa selam verdi. Sabah çıkan güzel güneş artık günün sonunu getiren dinginlik dolu akşam zamanına ulaştı. Anası ile kız da insan içini rahatlatan ve yaşamın ırmağında o denli nadir rastlanan zamansızlık duygusunu uyandıran günün bu vaktine giren yüce güneşe esenlikler dilerdi, saygılarını sundu. Karşıdan ise kararan güökyüzünde beliren aya da anası ile kız saygılarını sunarak esenlikler diledi.
Sayfa 206 - YurtKitabı okudu
Az mı uz mu olduğu anlaşılmayan bir yolculuktan sonra aralıklı bir dağ sırtına çıkıp atlarını durdurdular. Gökle yerin çarpıştığı yere geri gelmişlerdi.
Sayfa 193 - YurtKitabı okudu
Dört alp dört atı yan yana getirdiler, atı aşanın övünmemesi için anlaşarak atlarını kamçıladılar. Atlar yaydan atılan birer ok gibi hızlandı, ayakları altındaki kara toprak değirmen gibi çekilmeye, beşik gibi sallanmaya başladı. Asla sallanmaz yüksek dağ sırtları bile yelin vurduğu birer ağaç gibi sallandı. Asla kıpırdamaz katı kayalar bile kasırganın vurduğu ağaç gibi kıpırdadı. Kara uzaydaki kara bulut kara yere düşmek suretiyle vuruldu. Kara toprağın kara balçığı kara uzaya dek çıktı.
Sayfa 190 - YurtKitabı okudu
Huban Arığ ak karlı dağ doruğunun içine girerek alp kişi Hirotay Mirgen'in kırk ayaklı demir bir yatakta horlayarak uyuduğunu gördü. Güçlü horlamasından dolayı kara yer bile sallanmakta, kara uzay bile titremekteydi. Ağzını açıp havayı içine çektiğinde, Huban Arığ kendine hakim olamayarak solukla birlikte ona doğru gidiyor, dev alp yiğidin ağzına kadar gelip duruyordu. Bu alp kişi soluğu geri verdiğinde ise solukla birlikte alp kızımız Huban Arığ evin kapısından dışarı uçuyordu.
Sayfa 185 - YurtKitabı okudu
Ulu yel, ulu kasırga bozkır, orman ve dağlarda gezinerek oynaştı. Ulu gürleme, ulu gürültüye dönüştü. Çağrılan yağmurun etkisiyle ulu dağlar uludu, ulu sular şırıldadı. Üç günün ardından, gökyüzünde yeniden ulu ayas duruverdi, büyük sıcak başladı.
Sayfa 183 - YurtKitabı okudu
Aralık bir yere çıkıp atlarını durdurdular. Baktıkları yönde kara yer kazılmış ve içinden kara balçığı çıkarılmış, toz toprak birbirine karışmıştı. Yeşil ot koparılırcasına tepilmiş, en verimli toprağın gevrek balçığı çıkarılmıştı. Ulu gürültü yayılıyor, yatan ağaç yatay, duran ağaç dikey kırılıyordu. Ayın gözü ağararak ölüyordu, güneşin gözü ise göğererek ölüyordu. Ağaçların kurumuş ve güçsüz kalan yaprakları esen sert yelle sevişir gibi dallarından kopuyordu, tos evler ise kişi saçından bin kat ince ve keskin kılıcın darbesine dayanamadan yarılan ince kağıt gibi yırtılıyordu.
Sayfa 182 - YurtKitabı okudu