İbn Haldun tarihin kaynaklarını, malzemesini, vesikaları, nakilleri ve rivayetleri ciddi ve esaslı bir tenkide tabi tutar. Tarih kitaplarında anlatılan abartılı rivayetlerin, asılsız hikâyelerin kökünü araştırır, sahte ve yanıltıcı malzemenin gerçeklik derecesi üzerinde durur, vesikaları akılcı bir yaklaşımla değerlendirir. Böylece tarihi kıssacılıktan ve hikâyecilikten kurtararak onu bir araştırma alanı hâline getirmeye çalışır.