Bu kadar öykü de nedir be. Tolstoy resmen susun da okuyun demiş bu kitapta. Hayır, kendini sıkmadan okutuyor da. Yer yer güldürüyor, düşündürüyor bazen de hüzünlendiriyor ama kendini okutuyor. Her türlü hikaye de mevcut. Dini ve toplumsal hikayeler ise kitabın ana temasını oluşturuyor. Çok hoşuma gidiyor aslında nasıl anlatacağımı bilemiyorum ama.
Rusya, gerçekten bir anıt dikmeli. Anıt dediğim de hani şu Almanya, edebiyatçılarına ithaf ettiği kitap şeklinde bir anıt yaptı ya, Rusya da sadece Tolstoy yazan ondan daha büyük bir anıt dikebilir kanımca. O kadar değerli ve bir o kadar büyük isim.
Tanrı ve ona ait sevgi, her kutsal dinin en büyük kutsalıdır. Farklı bir dine ait ideoloji de olsa nasılsa silah zoruyla bu dine inanacaksın görüşü yok. İnancın güzelliği, inanmanın ve kendini Tanrının yarattığı bilinciyle hareket etmenin güzelliği anlatılıyor. Ne yapalım? Karşı mı duralım (Anlamca soru cümlesi gibi dursa da, düz bir cümledir) yani.
İyi ve anlayışlı okumalar diliyorum..
