İhlas Suresi Tefsiri
İbn-i SinaEn Eski İhlas Suresi Tefsiri Gönderileri
En Eski İhlas Suresi Tefsiri kitaplarını, en eski İhlas Suresi Tefsiri sözleri ve alıntılarını, en eski İhlas Suresi Tefsiri yazarlarını, en eski İhlas Suresi Tefsiri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Belki de O'nun zatı ancak hüveden ibaret olup başka değildir.
Sayfa 20Kitabı okudu
Bir şeyin mahiyeti lazımlarından biri ile tarif edilmek istenildiğinde lazım O mahiyete ne kadar yakın ise tarif de o derece muhkem, vazıh ve kuvvetli olur.
Sayfa 26Kitabı okudu
İlimleri tahsil etmenin en yüce gayesi, Allah Teala'nın zatını l, sıfatlarını ve fiillerinin kendisinden ne şekilde sudur ettiğini bilmek olunca, bu sure tariz ve ima yoluyla Allah Teala'nın zatı ile ilgili konuların hepsini içermektedir. Şüphe yok ki bu sebeple Kur'an'ın üçte birine denk kılınmıştır. İşte bunlar bu surenin esrarından vakıf olabildiklerimdir. Risale tamam oldu.
Sayfa 54Kitabı okudu
TEFSÎR-İ SÛRE-İ İHLÂS -
“Ehad” vahdette mübâlağadır ve bu hususta mübâlağa-i tâmme dahi haddu’l-gayeye vüsul ile olur. Çünkü “vâhid” za‘f ve şiddet itibariyle mânâ- sı efradında derece-i müsaviyede olmayan bir küllî-i müşekkek olmakla “hiçbir vechile kâbil-i taksim olmayan”ın, “bir vecihten taksimi mümkün olan”dan daha ziyade vâhidiyetle tavsifi evlâ olduğu gibi, “inkisam-ı aklî ile taksim edilebilen” dahi, “hissen taksim edilen”den daha çok bu sıfatla tav- sif olunmaya ehakk ve elyaktır. “Hissen taksimi mümkün olup da taksimi henüz kuvveden fiile çıkarılmamış olan” dahi, “bilfiil taksim edilmiş olan şey”den daha ziyade bu tavsife müstahaktır.
Allahu’s-samed
“Samed” lügatta iki sûretle tefsir olunmuştur: 1. Lâ cevfe lehû (boşluğu olmayan); 2. Umûr-i mühimmede kendisine müracaat olunan zât-ı celî- lu’l-kadr’dir.
Birinci tefsire göre mânâsı selbîdir ki nefy-i mahiyete işarettir. [Nefyo- lunan bu mahiyet gayra müteallik olan mahiyettir.] Çünkü “mahiyeti-ol- mayan”ın mahiyetten ibaret olan cevf ve batnı dahi olmayacağı tabiidir. Bâtını olmadığı hâlde mevcud bulunan zâtındaki cihet ve itibarı ancak vücududur.
Vücuddan başka itibar ve ciheti olmayan yani min haysu hüve hüve vü- cuddan ibaret olan ise gayr-ı kâbil-i ‘ademdir. Bundan da samed-i hakîkînin kâffe-i vücûhtan mutlak vâcibu’l-vücûd olduğu mantıken istintac olunur.
İkinci tefsire nazaran mânâ selbî olmayıp izafîdir. Bu da kâffe-i mah- lukât için zât-ı ulûhiyetin seyyid-i küll olmasıdır.
Âyet-i kerîmeden bu iki mânânın irade edilmesi de muhtemeldir.* Bu hâlde âyet-i kerîme’nin mânâ-yı münîfi, “İlah böyle olandır, yani ulûhiyet şu selb u icabın mecmû‘undan ibarettir” siyakında olmuş olur.
* İbn Sînâ’nın bu kelamı kendisi Hanefiyyu’l-mezheb olmakla umûm-i müştereke binaendir.