İmgeler Nasıl Düşünür?

Geçmiş zaman da gelecek zaman da Bilince izin vermez pek. Bilinçli olmak zamanda olmamaktır Ama gül bahçesindeki an, Çardağa yağmurun bastırdığı an, içinden rüzgar geçen kiliseyi sisin bürüdüğü an Ancak zaman içinde hatırlanabilir; geçmiş ve gelecekle. Zaman ancak zamanla fethedilebilir. T. S. Eliot, "Burnt Norton"

Hakan

Ufuktaki ağaçlar, gökyüzündeki yıldızlar, onları izleyenlere görmüş oldukları ağaç ve yıldız imgelerinden soyutlanmış saf bir süreç ve vizyon yoluyla ulaşmıyor artık. Geçen iki yüzyıl zarfında, Batılı toplumlar, imgelere ya da benim deyimimle imge-dünyalara dayalı fiziksel ve psikolojik altyapılar inşa ettiler. Bu şekilde ağaçlar doğal konumlarından, dolayımlanmış daha karmaşık bir mekana, doğal olmayıp yazılmış (inscribed) bir mekana çekiliyor. izleyicilerin izlediği imgeler artık sadece imge değiller; daha çok, büyük fotoğrafçı Jeff Wall'un ([ 1 998] 2002) öne sürdüğü gibi, imgeler insanların kendile-rini görme biçimlerini değiştiren, artık kendilerini bireyler olarak değil, melez personalar olarak görmelerine yol açan ve kimliğin artık tek bir yeri, nesneyi ya da kişiyi mesken tutmadığı teknolojik bir zekayı temsil ediyorlar

Reklam

Hakan

John Berger'a göre, "Görsellikle ilgilenildiğinde, ilginin görselliği bir şekilde ele almayı sağlayan bir teknikle sınırlı olması gerektiği yönünde genel bir kabul var. Dolayısıyla görsellik özel ilgi alanlarına bölünüyor: resim, fotoğrafçılık, gerçek görüntüler, rüyalar ve benzeri. Ve pozitivist bir kültürdeki bütün temel sorularda olduğu gibi, unutulan şey, bizatihi görünürlüğün anlamı ve görünürlük denen muamma oluyor"

Hakan

"imgeler, hareketi dondurur, yapılan tercihi göz önüne sererler. Görülenler resimler olarak düzenlendiğinde, akış halindeki deneyim durdurulmuş olur. Hareket atılmış değildir; daha ziyade, bir kalıntı gibi görünür, imgeye biçim verme sürecinin bir hatırası gibi, resmin ötesinde kalan potansiyel olarak rahatsız edici mekanlara bir göndermedir artık." (Ossman 1 994, 1 9)

Hakan

fotoğraflar resimlerdeki nesneler ve özneler ile görülen şey arasında gösterilebilir bir ilişki olduğunu telkin ederler, oysa izleme etkinlikleri farklı görselleştirme düzeyleriyle ve çoğunlukla giderek karmaşıklaşan soyutlama ve düşünce düzeyleriyle ilgili şeylerdir

Hakan

Fotoğrafçılık, süregelen gayet karmaşık bir arzuyu, dünyayı pek çok farklı biçime sokma arzusunu yansıtıyordu. imgeler bu arzunun yansımasından ibaret de değildir; dünyaya sıkı sıkıya tutunma ve deneyimi görselleştirme ihtiyacının ete kemiğe bürünmüş halidir. imgeler, dünyanın gerçeklik kazanma yollarının en önemlilerindendir (Scharf 53 1968; Kittler 1986)