Açıkçası bu kitabı kötü bir çevirisinden okudum. Yine de faydalanabildim. İnsan doğasını çocukluk temelli anlıyor yazar. Hemen her şeyi bu döneme bağlıyor. İnsanın çocukken bir isteğinin, bir amacının kararlandığı ve ömrünü bu uğurda geçirdiğini, insanın bunu unutmuş olsa da arayıp bulması gerektiğini söylüyor.
Bunun haricinde ailedeki ilk ve tek çocuk olmanın, ortanca veya son çocuk olmanın insan üzerinde; özgüven, hırs, geride kalmışlık hissi, yarışma duygusu gibi hissiyat ve duygular uyandırdığını ve karakterinin bu yönde şekillendiğini belirtiyor.
Kitabın ana argümanlarından birisi ise şu: İnsan ya toplum duygusu ile hareket eder ya da yöneten olma, lider olma duygusu ile. Eğer ikincisi varsa bir insanda bu onu kibir, hırs, öfke gibi olumsuz erdemlere itecek ve onu mahvedecektir. Ama eğer ilki mevzu bahisse o zaman uyumlu, anlayışlı bir insan olacak ve eğer lider olacaksa da bu toplum tarafından istenip benimsenecektir.
Velhasıl, güzel kitap. İyi bir çeviriden okunması tavsiye olunur.
