📚DİPÇE :
Savaş dönemlerini yaşayan , bizzat savaşta görev alan yazarların ölüm temasına yatkınlığı kaçınılmazdır. Andre Maurois de 1.Dünya Savaşında Fransız ordusunda tercümanlık yapmış, savaşa, insanlara ve ölüme dair gözlemlerde bulunmuş, daha sonra yazdığı bazı eserlere bu süreçten enstantaneler katmayı başarmış bir yazardır.
İnsan Sarrafı adlı eserde de otobiyografik minik detaylar bulmak mümkün.Kurgu içinde erittiği ruh ve ölüm konusuna bir doktorun bilimsel çalışmalarını örnek göstererek değiniyor.
Anlatıcı, savaş döneminde dost olduğu doktoru ziyarete gider ve çok geçmeden doktorun cesetler üzerinde deneyler yaptığını öğrenir.Doktor ve anlatıcı; ruhun varlığı ve ölümsüzlüğü üzerine sohbete başlar. Ruhun varlığına inanan Dr ile bu konuda tereddütleri olan anlatıcı arasında ortak bir sırra dönüşecek bu konu duygusal bir boyutta yol alır.
İnsanın aidiyet ve sevgi bağına atıfta bulunarak bilimsel bir uğraşa derinlik kazandırma çabası görülen kitapta, İslam inancında da yer alan "Kişi sevdiği ile beraberdir." (Buhârî, Edeb, 96; Müslîm, Birr, 165) hadisi de bir anlamda somutlaştırılır.
'İklimler' kitabı kadar güçlü bir dile sahip olmasa da konu bağlamında olabildiğince inceliklerle işlendiğini söylemek mümkün. Hassas, uçucu ve yoğunluğu olan bu eserde, ruhu somut olarak görmek kabil mi, sorusuna pırıltılı bir bakış getiriyor.
Kitap daha önce Gözlem Yayınevi'nden 'Ruh Tartıcısı' adıyla yayımlanmış. Maurois okurlarına öneririm. Esen kalın.
434.jpg){kind=small}
