İnsan bir garip hayvandır ki her şeye alışır, her alışmadığı şeyden korkar. Hatta bazen o kadar korkar ki ölümü, dünyada en geçici şeylerden biri olan konforundan ayrılmaya tercih eder. (Büyük ihtimalle ölüm korkusunun, insan türünün hepsinde ortak olması da ölüm bir şahsa bir kere geldiği için alışılması imkansız olduğundandır.)
İnsanoğlu her adım atışında mezardan uzaklaşmaya çalışır, ama her adımda biraz daha yaklaşır. Nitekim her nefesini ömrünü uzatmak için alır, yine her nefeste hayatından bir nefeslik zaman azalır...