İki bin yıl önce Seneca'nın çağdaşlarında gözlemlediği ruh durumu; “Bizi kemiren kötülük, içinde bulunduğumuz yerde değil, kendi içimizde. Acıya dayanamayan, hazdan tat alamayan, her şey karşısında sabırsızlanıp sinirlenen bizler, ne olursa olsun çekecek güce sahip değiliz...