İlk kez okuyorum Tomris Uyar" ı ve ilk öykü kitabını okumak da güzel oldu açıkçası. 1965 -70 yılları arasında yazılmış bu öykü kitabı. 20 li yaşlarda genç bir yazar ve şöyle diyor;
" yıllar sonra yeniden okuduğumda, kitaptaki öyküler için, " Bu yaşta ' tıpatıp aynı yazmazdım onları belki; biraz daha mı damıtırdım, bazı sözcükleri mi değiştirirdim, yoksa biraz daha deneyim yükleyip o genç öykücüyü yokuşa mı sürerdim, bilemem. Zaten hepsinin altına imzamı gönül rahatlığıyla bugün de atabilecegime göre, farketmez."
Bence yetenegi daha o yıllardan belli olmuş, duygusunu okuyucuya aktaran güçlü bir kalem; ipek nahifligi, bakır gücü simgelemis. Şiirsel bir dil ile, bir çocuğun yalnızlığından evde kalmış bir kızın yalnizligi yaşlı bir kadının yalnizligi ve bence yaşamın gerçeklerini şahane kurgulamış. Bunca okurum yazarım da hala tanımadığım yazarlar olmasına hayiflanırım. Bu da böyle güzel bir eser ben öneriyorum başka kitaplarına da bakacağım. Alıntı yapmadım otobüste okudum
