Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
İsa'nın Güncesi
Melih Cevdet Andayİsa'nın Güncesi Yorumları ve İncelemeleri
İsa'nın Güncesi yorumları ve incelemelerini, İsa'nın Güncesi kitabı hakkındaki okur görüşlerini , İsa'nın Güncesi puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Adı bilinmeyen bir şehirde Gaz Sobaları Ortaklığı’ndaki işinden eski muhasebe şefi Bıyıksız Fok aracılığıyla ayrılarak İthal Ambarları ve Uluslararası Elektrik Birliği Kurumu’nda çalışmaya başlayan İsa, kendi halinde yaşayan, iddiasız, pasif kişiliğiyle, küçükten büyüğe her türlü gücün emrindedir. Melih Cevdet, okurken bile “kimse ile içli dışlı” olamamış roman kahramanını aile ve iş yaşamında giderek silikleştirir. Adı yokken eşi yazılı bir notla kendisine “İsa” demiş, ancak ‘neden İsa’ diye soramamıştır bile. Okuldan arkadaşı olan bacanağının, “Bekâr bir adama toplumda saygı gösterilmez” uyarısı gereği, yine onun aracılığıyla evlenmiştir. İşinden ayrılıp yeni bir işe başlaması kendi iradesiyle olmadığı gibi, istifa dilekçesini bile onun adına eski muhasebe şefi verir kurumuna. “Ben çalıştığım yerde küçük bir vidayım, makinenin tümünü bilemem” (s. 11) itirafı onun yaşam felsefesidir.
Melih Cevdet Anday’ın okuduğum ilk kitabı. Kitabı okurken yıllar önce okuduğum Kafka’nın Dava romanını anımsadım. Kitapta kahramanımız iş değiştirmesinin ardından çevresindeki kişiler tarafından sürekli sorgulanıyor. Yeni işyerinde, dışarıda, her gün gittiği karısının kardeşinin evinde tanımadığı insanlar tarafından sorgulanmak ilk başta onu şaşırtsa da sonra durumu anlamaya çalışıyor. Yaklaşık 50 yıl önce basılan bu kitabı okurken sanki olaylar günümüzde geçiyor gibi hissettim. Öylesine çağdaş bir dili yakalamış yazar. Soluk soluğa, adeta film izler gibi merakla okunacak bir roman.
Bir ruhun, bir bedenin, bir karakterin.. kısacası insan kimliğini oluşturan bütün özelliklerin birbiriyle savaşı yer buluyor kitapta. Sözü geçen kahramanların hiçbirinin ismi yok ve bununla şu mesaj veriliyor; gerçek diye bir şey yok, yaşanılan her şey bir oyun. İnsanın yalnız kalışını, kuşkunun ihtirasın soluk soluğa kapışmasını konu eden kitapta yazarın şu cümlesi her şeyi açıklıyor aslında;
"Pamuk ipliği ile bağlı gibiydik birbirimize. İlişkilerimizin düzenini sağlayan kalıplarımıza bir giriyor, bir çıkıyorduk. Hem tek başımızaydık, hem bir aradaydık. Zaman denilen şeyin beş paralık değeri kalmıyordu. Yıldızlar gibi, birbirimizden habersiz dönüyorduk. Ses duvarını aşıp saltık bir sessizliğe gömülmüştük. Artık hiçbir şeyin anlamı yoktu."
Kimliksizliğin Romanı
"İsa'nın Güncesi", yabancılaşmanın romanı, kimliksizliğin romanı. İsmi dahi belli olmayan bir kimsenin isimleri dahi belli olmayan insanlar içinde yitip gitmesi, hayatın hiçbir derinliğine varamayışı, hep yüzeyde kalışı, bireysel bir sessizlik ve karanlığın içinde, akıp giden bulanık bir sele karışması...
"İsa'nın Güncesi", bolca kara mizah, bolca absürtlük barındıran bir roman. Kafka'daki, Beckett'teki, Ionesco'daki hava var onda... İnanırım ki modern edebiyatta bu anlamsıza yönelme, modern hayatın anlamsızlığı içinde anlam arayışını ifade eder, bu arayışı anlatan eserler tabir yerindeyse anlam için yakılmış ağıtlardır. "İsa'nın Güncesi"ni de böyle bir ağıt olarak nitelendirebilirim.
Dil bakımından Anday'ın romanlarını hep beğenmişimdir, şiirden terbiye edinmiş bir dili var romanlarında Anday'ın, oldukça lezzetli bir dili var. Kurgu açısından da son derece başarılı buldum. Okur ilk sayfalarda belki romana girmekte zorlanıyor ancak bir kere tutunmayı başardıktan sonra sonuna kadar bir çırpıda ilerliyor.
Başarılı, çok başarılı bulduğum bir roman oldu "İsa'nın Güncesi", tavsiye edilir.
Monologlar sizi üzerine düşünmeye davet ediyor.
‘Acaba ‘ şüphesini sürekli diri tutun enfes bir roman. 1970 soğuk bir kış günü ne sürükledi böyle bir hissiyatı var kitabın.
İsa’nın Güncesi Melih Cevdet Anday’dan okuduğum ilk roman. Bu zamana değin de romancılığının hiç bilinmemesine şaşırdım. En azından ben bilmiyordum hiç.
Asıl adı İsa olmayan ama karısının bir gün kendisine İsa diye not yazmasıyla kendine İsa demeye başlayan bir karakterimiz var romanda. İsa işine gidip gelirken bir gün durduk yere iş yerinin değişeceğini öğrenince hayatı tümden değişiyor. Yeni iş yerine geçmesiyle de başına gelmeyen kalmıyor. Sürekli birileri tarafından sorgulaması sürerken, bolca absürt olay dönüyor etrafında.
Romanda karısının adına karar verdiği İsa dışında isim ve yer ismi geçmiyor. İsa’nın işine ismine olduğu gibi, evleneceğine, iş değiştirmesine başkaları karar veriyor. İsa pasif bir karakter.
Romanda siyasi en küçük bir olay olmamasına rağmen, yazarın geçmişte yaşanan sorgusuz sualsiz infazların yapıldığı, sorgulamaların hiç bitmediği karanlık dönemleri yansıttığı da aşikar.
Okurken yazarın dili kullanışı ve hikayeyi anlayış şeklini çok başarılı bulduğum, sık sık gülümsediğini bir roman oldu.
“Ben de herkes gibi, Önsezimin beni hiç yanıltmadığına inanırım. Üzücü ya da yıkıcı olaylar ortaya çıkmadan önce, yüreğimde bir daralma duymuş gibi olurum ya da gerçekten duyarım. Ama bunun hiçbir işe yaramadığını da bilirim, yine herkes gibi.”
“Yaşamın hep yeniliklerle dolu olduğu sanısı bizi her zaman aldatmıştır.”
“Sizin yeriniz doldurulamaz” sözünü bekliyordum. Kimse bu duyguya kapılmaktan kendini alamaz. Çünkü herkesin doldurulmaz bir yeri vardır.”