İstanbul'un Tadı Tuzu Gönderileri
İstanbul'un Tadı Tuzu kitaplarını, İstanbul'un Tadı Tuzu sözleri ve alıntılarını, İstanbul'un Tadı Tuzu yazarlarını, İstanbul'un Tadı Tuzu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Ne Dersiniz?
Ne dersiniz, günümüz İstanbul'unda yemekler mi insanları değiştirdi, yoksa insanlar mı yemeklerin tadını, tuzunu kaçırdı?
Sayfa 164Kitabı okudu
Belki ayaküstü karın doyurmaya direnmemiz, daha bu toprakların tatlarını tanımadan, Batı'nın ve Doğu'nun bize yabancı lezzetlerini hemen benimsemememiz gerekirdi. Ama galiba yabancı hayranlığımızı, özlemimizi, onlar gibi yiyerek, içerek böyle karşıladığımızı sandık, sanıyoruz.
Sayfa 163Kitabı okudu
Boza da İstanbul'a ilk Arnavutluk'tan gelen ve İstanbul ağız tadına eklemlenen bir lezzet. Başlangıcı Eski Mısır'a kadar dayanıyor. Darıdan yapılan bu içeceğin tatlısı da var, adına mırmırık denilen ekşisi de var. Mırmırık daha uzun süre mayalanmış olduğundan biraz alkollü oluyor. Tabii bu özelliği bilindiğinden Osmanlı'nın sıkı içki yasakları döneminde özellikle yeniçeriler arasında çok rağbet görmüş. Siz yine de bozayı fazla içmeyin, neme lazım...
Sayfa 160Kitabı okudu
Bundan kırk elli yıl öncesine kadar sepete sarılı cam damacanalarda satılan ve evlerde üstü tülbentle örtülü toprak küplerde saklanan, halk arasındaki ismiyle iyi su'yun, geldiği kaynağı bilmek o zamanlar sudan anlayan, su seçen İstanbullular için eğlenceli bir oyunmuş.
Sayfa 133Kitabı okudu
Eski İstanbul'da aileler kız istemeye gittiklerinde gelin adayının İstanbul usulü enginar pişirmesini bilip bilmediğini de sorarlarmış. 15. yüzyılda İspanya'dan gelen Yahudilerin, yerleştikleri Ortaköy'ün sırtlarında yetiştirdikleri, daha sonra Bayrampaşa adıyla meşhur olan enginarın pişirilmesi olduğu kadar yenme tarzı da özen gerektiren bir ritüel olmuş zamanla. Şöyle ki atalarımız enginar yerken yanında iyi bir menba (kaynak) suyu içince ağzın içine hoş bir tadın dağıldığını keşfetmişler.
Sayfa 133Kitabı okudu
Ölen birinin toprağa verildiği günün akşamında yapılan fıstıklı, sütlü irmik helvası dünyadaki yaşamın tatlı taraflarını geride kalanlara bir kez daha hatırlatmaz mı?
Sayfa 61Kitabı okudu
İnsanlar ceplerindeki plastik kartlara güvenip oradan oraya koşuşturuyor, ihtiyaçları olsun olmasın bir sürü şeyi kendileri arayıp bulup telden veya plastikten alışveriş arabalarına yüklüyor, sonra da kasa önlerinde kuyruklara giriyor. Ama kimseyle, kasadaki kızla bile tek kelime konuşmadan. Her şey var ama insan ilişkisi yok. Kalabalık içinde yalnızlık dedikleri de bu olsa gerek.
Sayfa 27Kitabı okudu
Bakkal dükkânları o yaşa gelmiş kız ya da erkek çocukların anne babalarının izniyle ilk alışverişe gittikleri, ilk harçlıklarını şekere, çiklete dönüştürdükleri, parayla neler yapılabileceğini ilk fark ettikleri yerlerdi.
Sayfa 25Kitabı okudu
..., İstanbul uzak yakın bütün İmparatorluk topraklarında tarım ve hayvancılıkla uğraşan padişah kullarının yetiştirdikleri ürünleri öğüten adeta dev bir değirmene dönüşmüş gibiydi.
Sayfa 4Kitabı okudu
Sera ürünlerinin, ithal sebze meyvenin olmadığı zamanlarda ne pişirileceğine, ne yenip ne yenmeyeceğine Tabiat Ana kararını mevsimleri aracılığıyla verir, işaretini satıcılarla yollarmış hep.
Nargile ilkin Hindistan’da çıkmış, sonra Mısır’a, oradan da İran üzerinden bize gelmiş.
Sayfa 143Kitabı okudu
Fransız devlet adamı Talleyand “Şeytan kadar kara/ Cehennem kadar sıcak/ Melek kadar saf/ Aşk kadar tatlı,” diye nitelemiş kahve denilen, artık hayatımızın bir parçası olmuş bu vazgeçilmez ve dayanılmaz içeceği.
Sayfa 138Kitabı okudu