İttihat Terakki'nin "Yemin"siz Kadınları
Sema OkEn Eski İttihat Terakki'nin "Yemin"siz Kadınları Gönderileri
En Eski İttihat Terakki'nin "Yemin"siz Kadınları kitaplarını, en eski İttihat Terakki'nin "Yemin"siz Kadınları sözleri ve alıntılarını, en eski İttihat Terakki'nin "Yemin"siz Kadınları yazarlarını, en eski İttihat Terakki'nin "Yemin"siz Kadınları yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Bana kendisi ile beraber gelmemi teklif etti. Kızımız MahPeyker bir yaşındaydı. Kocam, çocuğu çok sevdiğim annesine bırakmamı ve beraberce memleketi terk etmemi istiyordu. Fakat ben, kızımıza çok bağlıydım. Bir taraftan kocamdan ayrılmak, bir taraftan çocuğumu yalnız bırakıp gitmek gibi iki ihtimal karşısında kalmıştım. Ne yapacağımı bilmiyordum. Fakat çocuğumu bırakamadım ve kaldım.Enver Paşa yalının önünden bir motora binerek gemiye doğru yola çıktı. Çok üzgündüm. İkinci çocuğumu beklediğimi henüz bilmiyordum. Hamile imişim.
Ingilizler rapor üstüne rapor düzenlerken, Fransızlar da yalıyı işgal etmişlerdi. Naciye Sultana evi terk etmesi için 24 saat süre tanımışlardı. Kızı hastaydı, ancak yalıya doktor gelmesi bile yasak edilmişti. Engellemelere rağmen Doktor Süleyman Numan Paşa konağa gelecek ve MahPeyker’in tedavisini yapacaktı. Naciye Sultan sürenin bitiminde Sultanahmet’teki sadaret konağına yerleşiyordu.
Enver Paşa ikinci kızının doğumunu görememişti. Eşinden aldığı mektuptan bu mutlu haberi öğrenecekti. Naciye Sultan ise takiplerin bitmemesinden ve eşine olan hasretinden dolayı memleketi terk etmeye karar veriyordu. Çıkış nedenleri arasında hastalığı da vardı ve saray başhekimi Reşat Paşa’nın Avrupa’da tedavi olması gerektiği konusundaki raporu Bab-ı Ali’de kaybolacak, Naciye Sultan da başka yol arayacaktı.
Kont Caprini Naciye Sultan ve çocuklarını kaçırma işini Mimar Denari’ye veriyordu. Bir İtalyan vatandaşı pasaportu hazırlanmıştı. Sultan Denari’nin çocuklarının dadısı, küçük sultanlar da Denari’nin çocuklarıydı.
“Kocamın bütün gayesi Rusya’ya gitmek, oradan Türkistan’a geçerek Orta Asya Türklerini ve Hint Müslümanlarını istiklale kavuşturmaktı. Üstelik Talat Paşa’nın ölümü de beni çok üzmüştü. Çok yalvardım. Gitmesini istemiyordum. Fakat beni ve çocuklarımı Berlin’de bırakarak gitti.”
2.8.1920 günü Berlin’in Laypzig istasyonundan kalkan 8.30 trenindeydi. Vagonlardan birinde sandık üzerinde yolculuk yapan Enver Paşa 37 gün süren yolculuktan sonra Moskova’ya varacaktı.
(14 Ağustos 1920)