İvan İlyiç'in Ölümü
Lev TolstoyEn Eski İvan İlyiç'in Ölümü Gönderileri
En Eski İvan İlyiç'in Ölümü kitaplarını, en eski İvan İlyiç'in Ölümü sözleri ve alıntılarını, en eski İvan İlyiç'in Ölümü yazarlarını, en eski İvan İlyiç'in Ölümü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
yok olmanın eşiğinde, yanında onu anlayacak, ona acıyacak tek insan olmadan yaşamak zorundaydı.
“Sorun kör bağırsakta da değil, böbrekte de... yaşamda... ölümde sorun. Evet, bir yaşamım vardı, gidiyor şimdi, uzaklaşıyor benden, durduramıyorum onu. Evet, öyle! Ne diye aldatıyorum kendimi? Ölmekte olduğumu, sorunun haftaların ya da günlerin sayısında olduğunu benden başka herkesin gördüğü apaçık ortada değil mi?.. Belki de şimdi... şu anda... Yani birden yok olacağım. Bir varmış, bir yokmuş... Demin buradaydı, şimdi orada!.. Nerede?” Bir soğukluk sardı bedenini, soluğu kesildi. Yalnızca kalbinin attığını hissediyordu.
Ivan İlyiçin Ölümü
Hayat gitgide artan acılar demek;artan bir hızla en dibe,en korkunç acılara doğru uçmak demekti."İşte ben de uçuyorum".
Sayfa 75 - Iş BankasıKitabı okudu
"Hayat gitgide artan acılar demek;artan bir hızla en dibe,en korkunç acılara doğru uçmak demekti."İşte ben de uçuyorum.."
“Düzenli olarak dağdan aşağı iniyormuşum da, yukarı çıkıyorum sanıyormuşum sanki. Öyle de oldu işte. Yaşam ayaklarımın altından kayıp giderken, herkes beni yukarı çıkıyorum sanıyormuş... Eh, hazırsın artık, ölebilirsin.
