Ailem tam anlamıyla dinsiz (Musevi) olmasına rağmen ben koyu dindar bir çocuk olup çıktım ama bu dindarlık da on iki yaşında aniden sona erdi. Popüler bilim kitaplarını okumamın sonucu olarak çok geçmeden Kutsal Kitap'taki birçok öykünün doğru olamayacağı sonucuna vardım. Sonuç olumlu bir özgür düşünce fanatizmi ile bütünleşen, gençliğin yalanlarla devlet tarafından kandırıldığı izlenimiydi; insanı mahveden bir izlenimdi bu. Bu deneyimden her türlü otoriteye karşı güvensizlik, herhangi bir özel toplumsal çevrede yaşayan inançlara karşı şüpheci bir tutum oluştu ve bu tutum beni hiç terk etmedi.*