80 darbesinin hemen sonrasındaki yıllarda, Arkanya kasabasında geçen bir hikayeye konuk oluyorsunuz. Kimsenin tanımadığı iki yabancı ve yaşlı adam; kasabanın en işlek caddelerinden birinde, kendileri gibi küs olan iki kardeşin, karşılıklı konumlanan meyhanelerinin bahçesine oturup; sabahtan akşama kadar düşmanca birbirlerine bakarlar. İsimlerinin Rahatsız Kamil ve İçli Halil olduğu bilinen bu adamların düşmanlıklarını yansıtma tarzları o kadar tuhaftır ki, kasabalının odak merkezi haline gelirler ve bu kinin sebebi merak edilir. Ortaya hangisinin doğru olduğu bilinmeyen bir sürü hikaye çıkar.
Diğer kitaplarında olduğu gibi ‘merak’ unsurunu çok güzel kullanmış Kemal Varol. “Bu seferki hikaye kesin doğru.” diye diye bir baktım ki kitabın sonuna yaklaşmış, sayfaların nasıl ilerlediğini anlamamışım bile. Hem bu adamların hikayelerini merak ediyorsunuz okurken; hem meyhane sahibi olan iki kardeşi...
Hem okuduğunuz sadece bir roman, hem de kendi kalp kırıklıklarınıza dokunuyor sayfalardan çıkan bir el...
Her kitabındaki muhteşem şiirsel anlatıma, her kitabın son sayfasını gözü yaşlı kapatmaya alıştım zaten...
Kemal Varol’u tanıdığım ilk romanı Ucunda Ölüm Var idi. O günden beri aklımdan çıkmayan, hayatımda var olan karakterlerin başında gelir, kitaplarındaki karakterler: Ağıtçı Kadın, Heves Ali, Aylın... Eğer hala Kemal Varol’un kalemiyle tanışmayan ya da Jar’ı okumayan varsa çokça tavsiyemdir.
Jar 
Kemal Varol