Kâbe Yollarında Surre Alayı Hatıraları
Ahmet Salahaddin BeyKâbe Yollarında Surre Alayı Hatıraları Hakkında
Kâbe Yollarında Surre Alayı Hatıraları konusu, istatistikler, fiyatları ve daha fazlası burada.Hakkında
Surre akçe kesesi ve bir kişiye gönderilen hediye manasına gelen bir kelime. Daha sonraları İslâ-miyet'in doğup yeşerdiği ve Hz. Peygamber'in yaşadığı iki şehirde; Mekke ve Medine'de yaşa-yan, başta seyyitler ve şerifler olmak üzere harem-i şeriflerin hizmetinde bulunan kişilere, ilim ve irfan sahiplerine, Müslüman halka, fakirlere...hürmet ve sadakat ifadesi olarak hac mevsiminde gönderilen hediyelere de surre denilmiştir.
Teşrifatı ve gelenekleri de oluşan bu güzel âdetin ilk örnekleri Emevîlere kadar çıkıyor. Halifeler ve emirler için bir hizmet ve hürmet aracı, siyasî hâkimiyeti meşrulaştırma ve kuvvetlendirme kanalı olarak işlemiş. Osmanlı Devleti de kuruluş asrından itibaren bu mühim geleneği önemse-miş ve unsurlarını zenginleştirerek, sembollerini ve hürmet ifadelerini artırarak geliştirmiştir.
Elinizdeki hatırat Sultan Abdülhamit devrinde, 1905-1906 yılı surre kethüdası olan Ahmed Salahaddin Bey tarafından kaleme alınmış, önemli ve türünün en mufassal, en güvenilir metnidir.
(Tanıtım Bülteninden)
Yazar: 
Ahmet Salahaddin Bey
Tahmini Okuma Süresi: 5 sa. 50 dk.Sayfa Sayısı: 206Basım Tarihi: 2015Yayınevi: Dergah YayınlarıISBN: 9789759955656Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak
Türler:
Kitap İstatistikleri
Kitabın okur profili
Kadın% 12.5
Erkek% 87.5
0-12 Yaş
13-17 Yaş
18-24 Yaş
25-34 Yaş
35-44 Yaş
45-54 Yaş
55-64 Yaş
65+ Yaş
Yazar Hakkında
Ahmet Salahaddin BeyYazar · 1 kitap
1878 yılında Üsküdar’da dünyaya gelen Ahmet Selâhaddin, Erkan-ı Harbiye Miralayı (albay) İbrahim Muhiddin Bey ile Asiye Hanım’ın çocuğuydu. Babası Sultan Abdülhamid’in güvenini kazanıp çeşitli komisyonlarda onun tarafından görevlendirilen bir kişiydi. Fransızca bilen Ahmet Selâhaddin, ayrıca Rumca da konuşuyordu. Okulunu bitirince Reji İdaresi Muhafaza Kalemi’nde çalışmaya başladı. Üç yıla yakın burada görev yaptıktan sonra Ziraat Bankası Kalemi katipliğini üstlendi. Ardından da Düyûn-ı Umûmiye İdaresi A’şâr ve Gümrük Resmi Müsevvidliği’ne getirildi.
Düyûn-ı Umûmiye’de görev yaparken, bu arada ilgi duyduğu hukuku düvel üzerine kendi kendini yetiştirmiş, Paris’ten getirdiği mesleki kitaplar ve dergilerle, devletlerarası hukuka ait en yeni düşünceleri yakından takip etmişti. Bu çabaları sonucunda, İstanbul Üniversitesi’nde hukuku düvel profesörlüğüne getirildi. Otuz üç yaşında bu kürsünün başına geçen, Ahmet Selahaddin Bey, okulun en genç profesörü oldu.
1915 yılında son Osmanlı Meclis-i Mebusan’ı için yapılan seçimlerde Ahmet Selâhaddin Bey de adaylığını koydu. Seçimi kazandı ve İstanbul Milletvekili olarak birkaç ay içinde çalışmalarına başlayan meclisteki yerini aldı.
Yunanlılar, İzmir’e girince İstanbul’da 19 Mayıs 1919’da büyük bir miting yapıldı. Halka açık yerde, Fatih Belediye dairesi önünde gerçeleştirilen mitingi düzenleyenlerin başında Ahmet Selâhaddin vardı. Elli bini aşkın insanın doldurduğu alandaki belediye binasının balkonuna kurulan kürsüye siyah zemin üzerine beyaz bir bayrak çekilmiş ve balkondan aşağıya sarkıtılmıştı. Ahmet Selâhaddin, burada kürsüye çıkarak ateşli bir konuşma yapıp Türkiye’nin haklarını tüm dünyaya haykırdı. Sultan Vahdettin’in oluşturduğu “Saltanat Şûrası”nda Darülfünun temsilcisi olarak yer aldı. Toplantıda “Şûra-yı Saltanat zamanı geçmiştir. Şimdi Şûra-yı Millet toplama zamanıdır.” dedi.
Selâhaddin Bey, Türkiye’nin kurtuluşu ile ilgili düşüncelerini 1919 yılında Vakit Gazetesi’nde bir dizi baş makale kaleme alarak, hukuki gerekçelere dayandırıp dünyaya anlattı. Bu çalışmaları üç yıl sonra Lozan’da toplanacak olan Uluslararası Sulh Konferansı’nda Türk haklarını savunacak olanlara önceden hazırlanan bir altlık oldu.
İşgal polisi peşine düştüğünden ötürü özel yaşamı sekteye uğradığından sağlığı bozulmuş, ama asla mücadeleden geri kalmayıp iyimserliğini hep korumuştu. Geçirdiği kalp rahatsızlığından sonra canını sıkan tek şey büyük bir titizlikle yetiştirdiği dokuz yüz öğrencisinin Çanakkale’de ve Sarıkamış’ta şehit düşmeleriydi. Onların üzüntüsü dışında yaşama tutunmaya çalışıyordu. İkinci kalp krizi bile onun çalışma azmini durduramadı. Yattığı yerde elinde kağıt kalem hala yeni bir makale yazmaya gayret gösteriyordu. Ne var ki vücudu yorgun düştü, Kurtuluş Savaşı’nı ve zaferi göremeden bu dünyadan göçüp gitti.
Aynı zamanda Haldun Taner'in babasıdır.
