"İki yol kalmıştı önümüzde, ya ölüm ya ayrılık yolu. Hangisi daha iyiydi acaba? Kuşkusuz hiçbiri. Biri ötekinden beterdi. İki beter yoldan, en az beter olanı seçmek zorundaydık. Dünya hala karışıktı...''
Mehmed Uzun'un Kader Kuyusu kitabında Suriyeli şair Ebu'l Ala'nın şu sözü hep hatırımdadır:
"Beni dünyaya getirenlerin kurbanıyım bugün, ama dünyada benim kurbanım olacak kimse istemiyorum."
Mehmed Uzun
1953 yılında, Viranşehir kökenli bir aşiret ailesinin çocuğu olarak Siverek'te doğdu. Anne tarafı Zaza, baba tarafı Kürt kökenlidir. Babası koyun tüccarı olan Mehmed'in, beş kardeşi daha vardı. Küçük yaşlarında ailesinden duyduğu sözlü anlatım örnekleri, edebi sanatının temelini oluşturmuştur. İleride yazacağı romanların kökü, bu çocukluk
Bilirsin, Her insan kendine özgü bir cihandır . . .
Her insan, hayatı, yaşadıkları, deneyimleri, duygu ve düşünceleriyle yeni bir dünyadır.
Yeni bir insanı tanımak, yeni bir dünyayı keşf etmeye benzer . . .