Aşkın sıcak nefesini hissettiğim günleri hatırlıyorum. Geçmişin derinliklerine gömülen anılar, karanlık bir sisin ardında kayboldu. Karayel, gözlerindeki tanıdık ışıltıyı kaybettiğinde, yüreğimdeki aşkın çığlıklarında boğuldu. O benim için hâlâ sevginin en güzel melodisini söyleyen bir nota gibiydi.
Kimse bilmiyor, içimdeki fırtınalarla yalnız başıma mücadele ediyorum. Hayatımın parçaları darmadağın oldu. Gölgelerin peşime düştüğü bir dünyada yaşarken, intikamın zehirli dansına kapılmaktan kendimi alamıyorum. Artık yanmıyordum, kül gibi olduğum yerde kaldım. Gelen geçen rüzgar beni savuruyor, tozlarımı dağıtıyor…
Aşk yolculuktu aslında; gidemediğin bir yolda, gidemediğin bir yoldaşla, gidemediğin yere gitmekti…
Hüzünlü hislerin özgün kalemi Selma Kahraman serinin devam kitabında; çıkmaza girmiş bir aşkın, içe bastırılmış çığlıklarını haykırıyor.
Semia Önlü kalemiyle tanışmam da #kadınkoruma kitaplarıyla oldu. İyiki de oldu!
