20. yüzyılda gerek İngiliz gerekse dünya edebiyatında en büyük etkisi olan yazarların başında gelir Virginia Woolf. Romanları kadar eleştiri ve denemeleriyle de ayrı bir etki alanına sahiptir. Bilhassa Kendine Ait Bir Oda başlıklı “öncü” eseriyle bir kırılma noktası yaratmıştır. Kadın ve Kurmaca başlıklı bu seçkide ise Woolf’un farklı zamanlarda yayımlanan yazı ve konuşmaları bir araya geliyor. “Kurmaca ve Kadınlar”, “Kadınlara Uygun Meslekler” ve “Emekçi Kadınlar Birliği Anıları” başlıklı üç deneme bu seçkinin başlığına uygun olarak, kadınların yazın alanında ve genelde toplumda meslek yaşamı ve kişilik haklarıyla ilgili destekleyici düşünceler içeren öncü feminist metinlerdir. Seçkideki diğer altı metinde ise yine temaya uygun olarak, Sara Coleridge’dan Christina Rosetti’ye, Jane Austen’dan Eliza Draper, George Eliot ve Brontë kardeşlere kadar 19 ve 20. yüzyıl İngiliz yazınının önemli kadın yazar ve şairlerini ya da gölgede kalan kadın figürlerini yapıtlarından ve yaşamöykülerinden alıntılarla anlatıyor.
“Geçmişte kadın yazınının değeri bir ardıcın ya da ötücü kuşun tatlı sesi gibi ilahi dürtülerle ortaya konmasında aranıyordu. Öğrenilmiş değildi, içten geliyordu. Bir yandan da boşboğaz ve gevezeydi – laf silsilesiydi, kâğıt üstünde kurumaya bırakılmış mürekkep birikintileriydi. Gelecekte kadınların zamanları, kitapları ve evde kendilerine ait küçük bir köşeleri olunca, yazdıkları da erkeklerinki gibi incelenmeye değer sanat eserleri sayılacak. Romanlar bireysel duyguların çöplüğü olmaktan çıkacak, sanat eseri sayılacak, kaynakları ve sınırları irdelenecek.”
(Tanıtım Bülteninden)
Virginia Woolf ablam okuduğum kadar sanırım ERKEKLER ÖLSÜN diyen feminizm savunucularından değil. İşin komik tarafı da feminizm bir erkek tarafından ortaya atılmıştır. 
Charles Fourier peki bu abim kendi hemcinslerini yok etmek isteyen toplumu neden sağladı? Fourier sosyal gelişmenin kadınlara verilecek daha fazla özgürlükle mümkün olduğunu savunmaktaydı.
