106 sayfalık bir bir baş dönmesi, bir sarhoşluk bu kitap. Sanki kafamda bir kazan varmış da Gary elindeki kepçeyle durmaksızın karıştırıyormuş gibi hissettim okurken. Zira oldukça dağınık bir anlatım var bu kitapta. Kitabın başlarındaki zorluk hikayeye dahil olmak, dahil olduktan sonraki zorluk da hikayeye ikna olmak. Çünkü tesadüfi bir çarpışmayla tanışan iki kişinin ne ara, nasıl bir ikiliye dönüştüğünü anlamayı reddediyor bünye. Alaycılığın bir, absürtlüğün iki çimdik fazla olmasından biraz da. Ama öyle incelikli taşlar diziyor ki aralara Gary, bu baş dönmesine şükran duyarak kapatıyorsunuz son sayfayı.
Eşinin kaybından sonra hayata yeniden tutunmaya, bir kadının ışığına bakarak yoluna devam etmeye çalışan bir adam…Eşini ve çocuğunu kaybetmiş, hayatın kapı arasına yasla ve suçlulukla sıkışıp kalmış bir kadın..Aralarında doğan ilişkiyi tanımlamak oldukça güç. Aşk, kardeşlik, dayanışma ya da felsefe kulübü? Hemen hepsinden biraz.
Umuda ve umutsuzluğa dair;
en sevdiklerimizi kaybettikten sonra yaşamaya devam ettiğimiz için duyduğumuz o suçluluk hissine dair;
yaşamaktan duyulan yorgunluğa dair;
b.ka batmış birlikteliklere ve ve hep kendinden verdikçe yaşanan o boğulma hissine dair;
ama en çok da yeniden başlamaya dair bir şeyler okuyayım, azıcık deli işi de olsa kabulümdür diyorsanız kimse tutmasın sizi.
509.jpg){kind=small}