"Çölde at süren çok insan var. Koskoca aşiretin içinde onca yalnızken, ıssız çölün ortasında insanlara ve hayata bu kadar yakın hissetmek ne tuhaf İçimi rahatlatan, çocuk gibi sevinmeme sebep olan bir şey bu. Şu sivri kayaları geçtiğimden beri eski, güzel bir şarkıyı mırıldanarak küçük kelebeklerin peşinde at sürüyorum. Epeydir içimde büyük bir aydınlık var...."
Sayfa 72 - Can Yayınları, 1. Baskı, "Çöl gemileri" öyküsünden.