Serinin ikinci kitabı da bitti, ya sevmiştim ben bu çifti ayrılmak zor oldu. Dante nin zekasına hayran kaldım ve aşkına da, gücüne de. Hiçbiri mafya olduğu için değil, kendine ve kalbine inandığı içindi. Zaten oğlumuz psikoloji okumuş. Lena bu kitapta hayatla yüzleşti, gücünü farketti ve mutlu olmayı başardı. Aile sırlarını öğrendi kendi ile yüzleşti, herşeyi olduğu gibi kabullendi. Aralarındaki hain konusunda iki kişi arasında gidip geliyordum, gidip gelmeme gerek yokmuş, çünkü..... (az merak edin). Ama onları bile aklayıp saygı duydular ve üzüldüler, bu ayrıntı çok hoştu bence. Mafya kitabı izlenimi vermedi bana çoğu ayrıntı. Aile aşk sevgi saygı hepsi vardı. Aşırılık var diyenlere cevabım aaa darkromance okuyoruz normal. Benim için normal olmayan bazı şeylerin normalleştirilmesi. Bazı konuların daha derinlemesine işlenmesini isterdim, güzel ayrıntılar vardı işlenecek. Anne ve Tore nin aşkı ve yeniden bir arada olmaları gibi, daha çok hissetmek isterdim. Okunmaya değerdi ve iyi ki okudum dedim.saygılar iyi okumalar
