nasılsam öyle görüyorum gözlerini
bir kez olsun yadsımadım kendimi yabancı aynalarda
*
korkmadım açık vermekten içtenliğim adına
çok çektim korkunun gölge pençelerinden
yine de öğrettim ürpermelerime şarkısını erkekliğin
kayıyorsam arada bir bugün çıkmaz loşluğuna baygınlığın
unuttum sanma seni akıllı umudum
anlamak istiyorum yenemediğim suyumu
yoksa kitap yoksa ölüm çok korkuyorum
seni hep beni yaşıyan türküden soruyorum
bitirsem yokluğunu öpsem ikindilerini
dile gelmeyen güne sığmayan bir tavşana inanıyorum
çocuklardan uzak korkulara daha yakın yaşamak
gücüme gidiyor aldanmak ufkun rengine doymadan daha
nasıl diyebilirim ben bittim diye
gecenin itişinden belli duvarların yetmeyişinden
tek cebimizden çıkan adresidir alışkanlıkların
nasılsa uğultu öyle eziyorum kendimi
unuturum sanma ağzını dönülmez bir duraktır karanfil
*
13.5.1971(Sayfa: 101-102)
*
birdenbire yaşıyor zaman
birdenbire anlıyorum günlerin ne ağır
ne güzel ne karanlık geçtiğini
birdenbire ne çabuk ne korkunç
ne amansız geçtiğini
kalmıyor gelecek
kopuyor yılların farkı
soyutlanınca zaman
Ne çok ''Aydına'' sahip çıkıldı değil mi, 100 yıldır. Parçalarını toplayıp toplayıp, bol bol andık, inkâr edilemez.!
*
Hoş Geldin
*
bu sarı kesin değil
uğurlamadık daha yağmuru
belki bir gece belki bu gece
şaşar mı hiç yumrukta köpüklenen haykırı
*
hoş geldin yağmur sonu
*
#BedrettinCömert 15. 05. 1971
#KalmasınEllerimSizlerdenUzak (Sayfa: 104)
*
Ufkun kıyısındayım
Orda bulutlar konuşuyor,
Orda düşlerin elleri-ayakları var
Ve denizkızları denizi baştan çıkarıyor
*
Masalın gerçek olduğu yerdeyim
Orada ay, güneşe ışık sunuyor
Orada müzik günlük ekmektir
Ve çocuk çiçeklere öğüt sorar
*
Orada erkek ve kadın tek bir
varlıktır, orada kılıçlar ve kurşunlar
sapana dönüşmüştür.
Orada söz ve eylem tek bir şeydir.
*
#BedrettinCömert
#KalmasınEllerimSizlerdenUzak
#TarihinAkışı (Sayfa: 125)
*