Karanlık Cennet kitaplarını, Karanlık Cennet sözleri ve alıntılarını, Karanlık Cennet yazarlarını, Karanlık Cennet yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Selamm
Bugun sizelere cok güzel bir bilim kurgu kitabı ile geldim.
🕯KARANLIK CENNET/ CRISH BECKETT
Evrenin bambaşka bir noktasında , karanlık cennette mahsur kalan 5 kisi kendi ailelerini kuruyorlar. Bu aile daha sonra karmaşık bir toplum yapısına evrilmeşmeye başlıyor.
Uzun bir zaman sonra John Kızılfener adında bir çocuk toplumun kanunlarını reddedip karanlığın ardındaki gizemi çözmeye çalışıyor.
Geriliminde beraberinde olduğu guzel bir bilimkurgu kitabı kesinlikle. Kitabin kapagi, arka kapak yazısı benim dikkatimi çekmiş aynı zamanda bilim kurguya merak salmışken okumam gerek diye düşünmüştüm. Her sayfasi guzel ve akıcıydı. Bence hikaye cok guzel islenmisti okurkende bunu hissettim dogrusu. Bilim kurgu sevenler bakmalı.
Kitabın sahip Arthur C. Clarke ödülü, onu alıp okumama sebep olmuştu. İyi ki de böyle bir şey yapmışım diyorum. Muhteşem bir romandı Karanlık Cennet! İnsan ve insanın sınırlarına dair her şey vardı kurguda. Doğumdan ölüme, yaşadığımız çağdan toplumsal yaşantıya dair sahip olduğumuz ne kadar takıntı varsa hepsini çok güzel eleştiriyor hikayenin bütüne baktığımda.
Gerçekten insanın hayattaki başarısını en çok etkileyen şey önünü görüp görememesi. İnsanların içsel olarak iyi veya kötü olabilmeleri, fiziksel görüntülerin her neyi nasıl değiştirebileceği ve bu durumun insanların karakterinde nelere yol açabileceğini muhteşem bir şekilde anlatıyor kitap. Bana kimi yerlerde Sineklerin Tanrısı’nı düşündürse de hikaye özelinde oldukça farklı. Gerçek bir ütopya/distopya sarmalı bu kitap. Bu türlerin neden hiç ayrılamayacağını, nasıl birbirlerini besleyerek ikisinin de aynı anda var olabileceğinin en güzel kanıtı. Tavsiye ederim.
Karanlık CennetChris Beckett · Kolektif Kitap · 201724 okunma
“Aile sadece dışımızda değildi, içimize işlemişti. Eğer Aile’nin sözünden çıkarsak, dışardaki Aile’nin bir şey söylemesine gerek yoktu, çünkü hemen derimizin altındaki bizi suçlamaya koyulurdu.”
Epey bir insanın aksine, ölüm beni endişelendirmiyordu. Gayet iyi biliyordum ki, biri ölse bile gözlerindeki o gizli farkındalık var olmaya devam ediyordu.