Kitaplığımdaki son Drago Jancar kitabını da okumuş olmanın hem sevincini hem hüznünü yaşıyorum. Kehanet dört uzun öykü içeriyor. İlk öykü kitaba da adını veren Kehanet öyküsü. Öykülerin hepsi politik, savaşla ve kaosla ilgili ya da savaşın etkilediği insanlarla ilgili. Tito dönemi Yugoslayya'sı, 1850'lerdeki Avusturya İmparatorluğu, Komünizm sonrası Slovenya'sı, Arjantin'deki diktatörlük yılları ve Plaza Mayor annelerinin hüzünlü ve düşündürücü öyküleri... Plaza de Mayor anneleri ile ilgili son öykü İki Fotoğraf beni çok etkiledi. Cumartesi Anneleri'ni anımsattı. Coğrafyalar farklı olsa da toplumların yaşadığı keder maalesef çok tanıdık ve benzer. Dört öyküden üçünü çok sevdim. Sanırım yazarın Türkiye'de yayımlanan ilk kitabı Kehanet. Anlatımdaki gerçekliği, sertliği ve kurmaca yaratmadaki başarısını herkesin tecrübe etmesini temenni ettiğim yazar sevgili Jancar.
..
Fakat toplum çıkarılan cesetlerin fotoğraflarının televizyon ekranları da dahil yayınlanmasını kanıksamıştı. Artık toplum bireyleri hemen her gece yanlarında bira ve tuzlu krakerleri, rahat koltuklarına gömülmüş olarak, dünyanın her köşesinden öldürülmüş insan cesetlerini ekranda seyredebiliyor.
Argo uslubu o kadar asiriya kaçmış ki rahatsiz ola ola bir kac bölüm ilerleyebildim. Ama Bir yere kadar itekleyebildigim kitaplardn biri oldu
Bana ne kattı bilmiyorum