Kentin Hayaletleri, aslında yaşayan ama varlığını hissettiremeyen kimselerin romanı ve aynı zamanda kendi benliğimizden parçalar bulabileceğimiz bizlerin romanı.
Kitap bana öyle farklı geldi ki yazara ve yazdıklarına hayran kaldım.
Kartoncu Murat, Refik, Hamit Ağa, Çingene, Erkan, Coşkun ve pek çok karakterin yaşamından izlere şahitlik ediyorsunuz. Okurken kendinizi bir yerlere koyuyor ve hatırı sayılır bir özlemle kelimelerin arasında yaşıyorsunuz. Yazar aynı zamanda kahramanlarla konuşuyor; Ağaçla kuşla, Kartoncu Murat ve Hamit Ağa'yla. Pek çok eserde yazar kahramanlarıyla konuşur. Ama bu eser bana bambaşka güzel hisler bıraktı.
Aslında hepimiz hayaletleriyiz bu kentin. Kitapta çokça varlığını hissettiren, aşk ve ölümlerle kavuşma ve ayrılıklarla zamanımızı geçiriyoruz. Kimimiz bir mutluluğun peşinde koşarken, kimimiz mutluluğun kıymetini bilmiyoruz. Ve tekrarlanan 'ne tuhaf' cümlesi yaşantımızı özetliyor.
Hayat ne tuhaf... Yaşantımız hatıraların içinde gezindiğimiz gerçeklerle dolu. Gerçekliğimiz de gelecek günlerin hatırası...
