Zafer Algöz, Keş On Dı Teybıl'ında sanat hayatında yolunun kesiştiği birçok değerli sanatçı ile olan anılarını paylaşmış bizimle. Cüneyt Gökçer'den, Fikret Hakan'a; Öztürk Serengil'den, Nur Subaşı'na, Can Yılmaz'a, Civan Canova'ya ve daha nice sahne tozu tutmuş tiyatro ve sinema sanatçısına dair tebessüm ettiren anıların yer aldığı bir kitap.
Ayrıca Zafer Algöz ve döneminin okul arkadaşlarının gözüyle Ankara'daki Devlet Konservatuarı binasının yer değiştirmesi ve konservatuar ruhunun yara alışı da hikayeler arasında yer almakta.
Sanatın ve sanatçının ruhunu hissettiğim bu eserin içerisindeki anılar yolculuğu, son dönemde sıklıkla duyumsadığım "eskiden her şey daha içten, daha samimi, daha güzeldi." özlemini özellikle sanatçı kimliği için de hissettirdi bana.