Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Kilitli Oda Yorumları ve İncelemeleri
Kilitli Oda yorumları ve incelemelerini, Kilitli Oda kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Kilitli Oda puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Bu post modern romanını muazzam şekilde yazan yazarın New York üçlemesi eseri ile ilgili nacizane düşüncelerimi paylaşmak için geldim bu kez.
Her zaman derim, görünene aldanmamalı,ince eleyip sık dokumalı derine inmeli araştırmalı öyle okumalı yazarı anlayabilmek adına.
Auster'in anlatımında ki yalınlığını ve akıcılığını perdenin arkasını gizli tutarak okuyucuya vermek istediği mesajı anlamaya çalışmayı ve bunu çözmeye çalışırken beynimi zorlamayı çok seviyorum.Sonunda da zafer benim oluyor tabii anlatılmak istenini anladığım için.
Canım yazarın Amerika edebiyatında yazdığı romanları roman gibi yapan en büyük sihir insanı evrenselleştirerek,insanı yine insana anlatması.
Tedavilere dıştan değil içten başlanıp dışa doğru ilerlemesi ve daha sağlıklı sonuçlar alınması gerektiğine inan bir yazar olduğu romanda ki derin felsefeden de anlaşılmaktadır.
Üçleme de ki konuların üçü de farklı ve üçü de polisiye gibi görünse de derininde aslında öyle olmadığını yazarın kendini arama çabalarını,içe yaptığı yolculuklarını,hayat yolculuğunda nelerle karşılaştığını çok güzel anlatmakta eserin felsefesinin bize mesajını vermektedir.
Farklı konular tamamlanmamış hikayeler mevcut gibi görünüyor.Kime göre neye göre kimin yorumuna göre.
Hepimizin içlerinde tamamlanmamış yolculuklarımız yok mu zaten.
Keyifli ve sağlıklı günleriniz olsun.
İlksöz: Sahi, biz gerçekte kimiz, ne kadarı saf kendimiz, ne kadarı bize sunulan.
Dergilerde yazıları yayımlanan ama bir türlü istediği o başarıya ulaşamayan bir yazar adayıdır anlatıcı. Uzun süredir görüşmediği çocukluk, belki de bebeklik demeli, arkadaşı Fanshawe'nin eşinden bir mektup alır. Kadın, eşinden uzun süredir haber almadığını, ne
Serinin son kitabı. Bu kitabi beğenmemdeki nedenlerden birisi insanların hayatta karşı bakış açılarını bir bir tokat gibi yüzüne vururcasına söylemesi. Her okuduğum paragrafta bu da doğru şu da doğru diyordum. Konulardan bağımsız gibi görünen seriyi ufak da olsa önceki kitaplardaki açık bıraktığı kısımlar kapatması güzel oldu. Aslında kitabın başında ( New york üçlemesi 1 ‘de)okuduğumuz kişinin kim olduğunu bize anlatıyor. Sanki yazar bizim tepkilerimizi duymuş gibi hissettim. İşte 2 seride de birbirine bağlanmayan konularla orada bıraktım, demesinden anlaşılıyor. Çok iyi empati yeteneği olduğu izlenimi bıraktı. Genel olarak toparlarsak, seriyi beğendiğimi söyleyebilirim. Pek çok yerde sizi yoracakmış gibi görünen derin konuları çok rahat anlatma yeteneği olduğunu fark ettim. Başarılıydı...
Paul Auster'ın New York üçlemesini Kilitli Oda kitabı ile sonlandırmış oldum.
Birbirinden bağımsız görünen fakat bazı kişi ve temalar ile birbirine saydam iplerle bağlı olan bu üçlemenin, kurgu ve anlatım olarak en beğendiğim kitabı Kilitli Oda oldu.
Yazara, 10 yıldır görmediği çocukluk arkadaşı Fanshawe'ın karısından bir mektup gelir.
Paul Auster Kilitli oda kahramanlarını soyut ya da somut kilitli odalara sokarak, özgürlüklerini ancak oradan kaçmakla elde edebilecekleri bir dünya kuruyor. Romanın kahramanı, romancı olmayı isteyen ama o yaratıcı yeteneğe sahip olmayan biri. Umutsuzluğunun son noktasIna geldiği sırada çocukluk arkadaşı olan ama uzun zamandır görmediği bir yazar, geride karısını, çocuğunu ve kilit altında sakladığı roman, oyun ve şiir dosyalarını bırakarak ortadan kayboluyor.
Paul Auster’in yaşamından oldukça ciddi izler taşıyor. Hem takip edilen ve yazıları kült eserlere dönüşen Fanshawe’in yaşamından kesitler, hem de onu arayan çocukluk arkadaşının yaşamından kesitler Paul Auster’in yaşamı ile kesişiyor. Buradan Paul Auster’in kendi yaşamını bu iki karaktere bölüştürdüğünü anlıyoruz. Tek bir gerçek kişiden iki karakter yaratıldığını ve hikâyedeki arama sürecinin sonucunda bu iki karakterin giderek kaynaştığını görüyoruz.
Postpolisiye: final...
Öncelikle kitabı tam manasıyla anlamak ve bazı şeyleri yerine oturtmak için serinin ilk ikisini okumanız gerekir. Ya da ilk ikisini okuduğunuzda seriyi tamamlamanız gerekir mi demeliydim? Hangisi daha doğru!!! Cevap; yazar tarafından verilen en büyük spoiler'de gizli: Sonlarında belirttiği gibi, bu üçlemenin AYNI HİKAYE olduğu gerçeği.
İlk kitaptaki Stilmann ve Quinn'in, ikincisindeki Mavi, Siyah ve Beyaz'ın kimler olduğu ortaya çıkıyor mesela. Esrarengiz kırmızı defterdekilerin bir hikaye olduğu da. Son derece zekice kurgulanmış postpolisiye BU eser.
Temelinde; bulunmak istemeyen ve tükenmiş dahi bir yazarın tüm yaşamını (karısı, oğlu ve kitapları) başka bir yazar arkadaşına adeta sunmasını kapsıyor eser. İlk kitaplardaki tükenmişlik, yalıtılmışlık ve arayış burada da var.
Sonuç; aynı hikayenin üç farklı anlatımından öte, değişik karakter ve boyutta kurgulanışı. Auster'ın kendisini de ana karakter olarak lanse edip merkeze taşıması tadı (arkadaşı #orhanpamuk da hep yapar) bir yana, kullandığı edebi dil de oldukça iyiydi. Bence yazarları anlama adına harika, hayatı sorgulama adına ise; ÇOK boyutlu bir kitap serisi: Okunmalı...
Önceki iki kitapta geçen karakterlerin isimlerine de yer verdiği için acaba birbirleri ile bağlantılı mı acaba diye düşündüm. Ama sanırım hikaye olarak bağımsızdı. Bu kitapta da kendini arayan biri -Fanshawe-, onu arayan başka birinin sarmal hikayesi konu edilmiş. Kendini arama durumu bazen soyut bir anlamda bazen de somut bir anlamda işlenmiş. Kilitli Oda isminin bile belkide çevremize ördüğümüz duvarlar ya da bulunduğumuz ortama karşı yabancılık hissetmemiz anlatılmış olabilir. Fanshawe karakterlerini arayan arkadaşı -hikayenin anlatıcısı- aslında belki de kendisini bulmaya çalışıyordu bilemeyiz.
Geçtiğimiz günlerde vefat eden usta yazarın anısına okuduğum bu kitapta yazarın edebi diline bir kez daha hayran oldum. Kitap oldukça sade ve anlaşılır bir dilde yazılmış. Merak uyandıran bir konusu var. Sabahattin Ali'nin eserlerine benziyor. Tek olumsuzluk tarafı yeterince tatmin edici bir finalinin olmaması diyebilirim.
#paulauster 'in #newyork üçlemesinin son kitabı #kilitlioda . Romanımızın kahramanı yazar olmak isteyen ama o yeteneğe tam sahip olamayan biri. Umutsuzluk girdabının içinde kaybolacakken uzun zamandır görmediği çocukluk arkadaşının karısının onu araması ile her şey değişir. Çocukluk arkadaşı yazdığı #roman , #şiir ve #oyun dosyalarını bırakarak ortadan kaybolmuştur. İsteği bu dosyaların arkadaşına verilmesi, onun okuyup basılmaya değer görürse bastırmasıdır. Romancı olma hevesiyle yanıp tutuşan kahramanımızı bundan sonra neler beklemektedir? Akıcılığının yanı sıra anlatındaki gizemli taraf okuyucunun dikkatini ve merakını canlı tutuyor. Barındırdığı felsefik ve psikolojik unsurlar ayrı bir lezzet katıyor.
Paul Auster'ın New York Üçlemesinin üçüncü kitabı Kilitli Oda.
Ben Kırk Oda hikayelerini okuduğumdan beri otuz dokuz oda ile yetinmeyi öğrendim. Kırkıncı odayı açmasam da olur. Hatta açmasam çok daha iyi olur.
Kilitli bir oda ne kadar gizem barındırsa da, ne kadar yeni imkanlara gebe olsa da o oranda da tehlike içerir. İçeride sizi bekleyen şeyin şey olma ihtimali her zaman yüzde elli birdir. O an fark etmeseniz de.
Vasat bir yazar -bu durumu iyi bilirim- iyi bir kitap yazma umudu ile -bu hali de iyi bilirim- uğraşır durur. Ölen arkadaşının kilitli odasında buldukları onu istediği yere götürebilir. Bu mümkün elbette.
Ama ya bu da işe yaramazsa?