En Eski Kış Gecesi Ejderhaları Gönderileri
En Eski Kış Gecesi Ejderhaları kitaplarını, en eski Kış Gecesi Ejderhaları sözleri ve alıntılarını, en eski Kış Gecesi Ejderhaları yazarlarını, en eski Kış Gecesi Ejderhaları yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Eğer bize verilmiş aşkı inkar edersek, eğer aşkı onu kaybetme korkusuyla reddedersek o zaman yaşamlarımız bomboş, kaybımız da daha büyük olur."
Bir zamanlar fizik çalışırken böyle hissediyordum...
"Ne?" Caramon eğildi, kardeşinin nefesini teninde hissedebiliyordu. "Ne?"
"Benim oldu" diye fısıldadı Raistlin. "Kadim zamanların... büyüleri... benim... benim oldu."
''Anlaşılan cebime düşmüş, Fizban. Tabii ya çantam masanın altında duruyordu. Ne şans ama! Çantam olmasa yere çarpıp kırılabilir...'
Tipik bir insan gibi davranıyorum diye düşündü yarıelf. Elinin altında olanı reddedip kaybettiği zaman feryat etmeye başlıyordu.
Hoşuma gitti.
"Biliyorum" dedi Sturm, gülümsedi ama üzgündü. Başını kaldırıp merdivenlerde duran Raistlin'e baktı. "Ayrıca onu koruyacak olan Solucan Solucanius her zaman hazır bulunacak değil mi büyücü?" Raistlin, ona yerle bir olan Solace şehrindeki birkaç hodgoblini kandırıp onları Sturm'un kılıcının lanetli olduğuna inandırdığı olayı hatırlatan bu cümleyle bir anda afalladı. O an şövalyenin büyücüye minnete benzer bir duygu beslediği belki de en nadir andı. Raistlin hafifçe gülümsedi. "Evet" diye mırıldandı. "Solucan her zaman görev başında. Endişe etme şövalye. Silahlarınız ve canları bize emanet edilenler güvende olacaklar... bunu sağlamak ne kadar mümkünse...
Gönül isterdi ki Sturm olayım. Ama ben sanırım Flint'im
Tanis, Sturm'un bu serserilere karşılık vermeye tenezzül etmeyeceğinden emindi ama yarıelfin asıl korktuğu Flint'ti. Her an için öfkeli cücenin muhafızları yarıp geçerek önüne çıkanın kafasını kırmaya başlayacağından korkuyordu.