Biraz spoi vererek konuya değineceğim. Dük, rahip kılığına girerek tüm yetkisini vekiline verir. Zina yapan soylu birisini idam etmekle zindana atan vekil kurtuluşu için bu soylunun kız kardeşi olan rahibeye sahip olmak ister. Rahip kılığında olan dük, bunların arasında olanları öğrenir ve arkasından çevrilen herşeyi öğrenir. Geri dönüşü ile adalet yerine bulacak, kısasa kısas diyerek vekili idam ettirir. Gerçekten kitap boyunca heyecan ve merak hep doruktaydı olayların akışı bir tiyatro izlemekten farksızdı benim için. Shakespeare'nin bu kitabı oldukça az okunmuş hakkını bulmamış diyebilirim, kesinlikle kesinlikle okunmalı. İnsanların birbirlerine davranışları, arkalarından döndürdükleri işler, kısacası ikiyüzlülükleri ile insanları tanımamıza yardımcı olan bir kitap aynı zamanda. Böyle insanlar kaynıyor hayatımızda kesinlikle farkında değiliz ama onları umarım farkederiz =) adalet ve yetki konusuna gelince vekilin yaptığı adaleti ve yetkiyi kendi çıkarına kullanmak, yönetimde ki asıl adaletsiz olan kendisi iken üst mertebe birisi olduğu için kimse ağzını açamamakta. Zenginin fakiri ezmesi tam olarak bu olay günümüze de mesajlar vermekte. Tabii dük gerçeği öğreniyor adalet yerini buluyor. Herkes yaşattığını yaşatır bunuda görüyoruz bu eser ile tekrardan.