Rus edebiyatını daha da sevmeme neden olan bir yazar ve kitabı oldu. İlk defa duyduğum bir yazardı ve ilk kitap olarak da gayet severek okuduğumu söylemek istiyorum. Bu kadar geç okuduğum için de bir parça hüznüm var.. Rus devrimi öncesi ve sonrasını, hiciv tarzında, eleştiriyi ince işlemiş bir kitaptı. Sokakta eziyet gören bir köpeği aynı zamanda muayene olarak kullandığı evine götüren doktor, onu besleyip, gayet iyi baktıktan sonra bir ameliyat ile kısmi insana çeviriyor. Ah ne kadar güzel bir kitap olduğu ve akıp gittiğini söylemek çok doğru olur. O köpeğin davranışları insanlaştıkça, aslında canavarlaştığını, insanın yer yüzündeki gerçek kötülüğü barındırdığını gösteriyor. Bir köpekken sadece sıcak bir yer ve karın tokluğu ile kimseye zarar vermeden yaşamaya çalışırken, bir deney sonucu, yarı insan olan bu köpek kalbi taşıyan varlık sınırları zorluyor :) haklı da. Sonuçta onu Canavara çeviren bir İnsan değil mi?
