Ben kendimi her zaman ilkelerim doğrultusunda değil, amaçlarım için yönettim; yapacaklarım vardı; yazmak benim için çok şey gerektiren, çetin bir meslek haline gelmişti. Bana manevi bağımsızlığımı garanti ediyordu; göze alınan risklerin, alınması gereken kararların yalnızlığı içinde, özgürlüğümü, kazanç getiren alışılmış işlere katlanmakla olduğundan daha iyi gerçekleştiriyordum.