Mekan darlığı ve tek kişi üzerine kurulu bir kurgusu olması sebebiyle, bu eser hakkında, benim için yorucu bir okuma olduğunu söyleyebilirim. Kitabın ilk yarısı anlatım açısından aheste ve bir hayli durağan, ikinci bölümde ise Golding tempoyu kademeli olarak artırıyor ve o koca karmaşayı çözmekten ziyade, lime lime doğruyor, bu da kavrama konusunda karmaşalar ve bazı boşluklar oluşturuyor okuyucunun zihninde. Fakat bütün bu yorucu okumanın yanında, insani ihtiraslara çok farklı bir bakış açısıyla bakmayı da okuyucuya bahşediyor. Sevdiğim bir yazar William Golding, ancak okuduktan sonra, ‘keşke daha önce okusaymışım.’ dedirtmeyen bir kitap.
