Kum Çocuk
Tahar Ben JellounKum Çocuk Gönderileri
Kum Çocuk kitaplarını, Kum Çocuk sözleri ve alıntılarını, Kum Çocuk yazarlarını, Kum Çocuk yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Belleğimi yitirmek isteyecek hale gelmiştim, ya da anıları tek tek yakmalı, veya kuru odun yığını halinde desteklemeli, saydam bir iple bağlamalı, en iyisi örümcek ağlarıyla sarmalı ve pazar yerine bırakmalıydı.
Sayfa 120Kitabı okudu
Artık hiçbir ayna, kendi görüntüsünü ona yansıtmıyordu. Hepsinin de sönmüştü ışığı.
Sayfa 114Kitabı okudu
Şimdi neye yarar, kitaplarla mumlarla dolu bir odaya kendinizi kapatmak? Niçin sokağa inmiyorsunuz, maskeleri ve korkuyu bir yana atıp?
Sayfa 70Kitabı okudu
Ölmemeye çalışıyorum. ''Ben kimim?'' sorusuna yanıt bulmak için önümde en azından bütün bir yaşam var.
Sayfa 42Kitabı okudu
Bedenimin ağrıyıp sızlayan kollarında kendimi tutuyorum. Kendimden kaçmak için sanki en kuytu yerlere iniyorum.
Sayfa 41Kitabı okudu
Bir gün Mısırlı bir ozanın, bir günce tutulmasını şöyle doğruladığını duymuştu: «Ne kadar uzaktan gelinirse gelinsin, yine de insan kendisinden geliyordur. Bir insanın, artık varolmadığını söyleyebilmesi için, bazan bir günce gerekli olur.» Kendi yazgısı da tıpkı böyleydi: artık olmaktan uzaklaştığı şeyi anlatmak.
Sayfa 7Kitabı okudu
Ölümü de yaşamı kadar yüce olacaktı; şu farkla ki, kendisi maskelerini yakmış olacak, toprağa çırılçıplak, kefensiz öylece yatacak, toprak onu kendi kendisine kavuşturuncaya kadar yavaş yavaş elini ayağını kemirecek, bunu da kendisi için gerekli bir yük olan gerçek içinde yapacaktı.
Sayfa 6Kitabı okudu
Nice kitap yazılmıştır insan bedeni, zevkler, kokular, tatlı huylar üzerine...
Akıllılık vallahi, kısa bir acı, acımasız bir mantık.
Ruhum
Gece içinde gece mi var, yoksa gecede süren bir gündüz mü? Bende birşeyler ürperiyor. Ruhum olmalı.
Ebeveynler dikkat!!!
Babam gitgide daha gülünç bir duruşta, el kol, baş hareketleriyle, pörsümüş kalçalarını, sallaya hoplata, annemin bacakları beline dolanmış sırtında, bağırıyor; adam ise kadını susturmak için vuruyor, daha da çok bağırıyor bu kez alttaki; o ise gülüyor; birbirine girişmiş, karışmış, kaba bir görünüm oluşturan bu iki beden ve ben, küçücük, yatağın kenarına oturmuşum, öyle miniğim ki kimse beni görmüyor, küçük ama alıcı, kapıcı gözlerim var, babamın annemin karnına boşalttığı dölle aynı renkte, çok güçlü bir zamkla olduğum yere çivilenmişim, küçüğüm
Erkekler, bedenlerini sanki taşlaştırarak bakıyorlar kadınlara; her bakış, cellabeyi, ve giysiyi yırtarak soyuyor âdeta. Kalçaları, göğüsleri elleyip yokluyorlar; kendi uzun entarileri altında erkeklik organlarını herekete geçiriyorlar.
Hezeyanlar
Yalnızken yüksek sesle konuşmak istemiyorum. Ama ta içlerimden haykırışımı duyuyorum. Her çığlık, kendi derinliklerime bir iniş. Bir iniş bu, düşüş değil. Sanki bir erinç hali.