Katade (ö. 117/735) de söz konusu kelimeye, fenası olmayan baki anlamını vermiştir.
Taberi, Camiu'l-beyan, XXIV, 736; Mäverdi, en-Nüket ve'l-uyun, VI, 371; Begavi, Me'alimu't- tenzil, VIII, 588; Ibnu'l-Cevzi, Zádü'l-mesir, IX, 267; Kurtubi, el-Cami, XXII, 558.