Resimde, Rus ortaçağının parlak azizleri etrafında uçuşan melekler yerine, tekrar eden kuşlar yer alıyor. Kuşlar, Remnev'in durağan insanlarına hareket katıyor; ruhların uhreviliğini simgeliyorlar. Kırlangıçlar daha sıcak yerlerden gelerek umut getiriyor ve büyük erimeyi işaret ediyorlar. Remnev'in insanları (genellikle kadınlar) üşümezler, ancak yine de ısınma ihtiyacı içinde olabilirler.
(High Water, ANDREY REMNEV)
Kalküta'da doğan Prinsep, Doğu'nun cazibesine kapılmıştı. Tutinama, ya da "Papağan Efsanesi", bir 14. yüzyıl İran hikâyeleri derlemesidir; anlatıcısı papağandır papağan, Hindistan'da olduğu gibi İran fabllarında da yer alan bir hikâye anlatıcısıdır. Bu özel kuş, sahibesine, onu elli iki gece boyunca diğer çekici şeylerden uzak tutmak üzere komik hikâyeler anlatmakla görevlendirilmişti.
(Tootni-Nemeh'in Leydisi ya da Papağan Efsanesi, VALENTINE CAMERON PRINSEP)
Resimdeki ardıç kuşları sonbahar üvezlerini yiyor; içindeki tohumlar kuşların inecekleri her yere dağılacak. Kırmızı dutlar, kış mevsimindeki meyvelerin tüm gizemine sahip: küçük mücevherler, ardıç kuşlarının cımbıza benzer gagalarında kusursuz şekilde duruyor. Daha büyük bir salyangoz tercih edilebilirdi, ancak etkisi daha az pitoresk olurdu. (Red Fruits, Çattın Welz-Stein)
Buradaki Venüs'ün favori kuşu güvercin tamamen sembolik bir anlam taşıyor; kızın yakasındaki gül ise aşkın sembolü. Rosetti'nin Beata Beatrix'teki [Kutsal Beatrice] kötülük habercisi afyon çiçeğini tutan güvercinden oldukça farklı olduğu söylenebilir. (Love's Messenger, Marie Spartali Stillman)
Şapkalı adam Magritte'tir: ingiliz casus dizisi The Avengers'taki Steed'den, Mösyö Hulot'ya kadar herhangi bir burjuva ikonu da olabilir. Güvercin güzel formunun yanı sıra sembolizmi nedeniyle de resimlerde sık sık karşımıza çıkar. Kumrulardan daha zarif, papağandan daha az gürültülü olan bu kanatlanmış güvercin, her şeyi hafif, huzurlu ve alışılanın dışında bir hale bürüyor.
Man in a Bowler Hat [Melon Şapkalı Adam]