“Hâlâ bir bardak çay içmek isteyen insan hiçbir şekilde ölmemeli.”
Tuna Yukay bu üçüncü romanında, Fransız klasiklerinden fırlamış gibi görünen bir karakterle tanıştırıyor bizleri: Ölümcül bir hastalığa sahip olan Hasan, kendini resme ve sanata adamış bir ressam. Hayatın anlamını, anlamsızlığını sorgularken etrafında yaşanan trajediyi (cinayetler, iç savaş, toplumsal karmaşa) alayla gözlemliyor. Romandaki diğer karakterler gibi, soğukkanlı ve umursamaz. Belki de değil. Yazar, karakterlerin bu bakış açısını kullanarak konfor peşindeki insanları rahatsız etmeye çalışıyor. Modern çağın yapaylığı ile roman dilini birleştiriyor.
Küvetteki Adam anlatmak için değil göstermek için yazılan distopik bir roman. İnsanın iç dünyasındaki çelişkiler, zıtlıklar, kabullenişler, reddedişler sahne sahne kuruluyor. Sayfalar sinematografik bir görüntü seli halinde okurun zihnine işliyor.
(Tanıtım Bülteninden)
Lúthien :)
Sonrasında ise yazıklar olsun demek istiyorum; böylesine güzel bir kitabın okunmamasına yol açan her şeye yazıklar olsun. Elbette ki herkes beğenmek zorunda değil,
