"Beyazlarla çatışmam ben," dedi Şeker-Adam, "yalnız be nimle uğraşmasın onlar da. Katırlarını koşarım, ağaçlarını keserim, ama gün sona erdi mi, çoktan beyazların bulunamayacağı yerleri boylamış olurum. "
Ağaçlardaki baykuşlar uyanmaya başladı. Güneşin batmasına sevindiler.